Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 又 [4] => 中 [5] => 秋 [6] => 届 [7] => 候 [8] => , [9] => 日 [10] => 初 [11] => 沈 [12] => , [13] => 夜 [14] => 微 [15] => 凉 [16] => 。 [17] => 对 [18] => 烟 [19] => 障 [20] => 云 [21] => 屏 [22] => , [23] => 良 [24] => 朋 [25] => 益 [26] => 友 [27] => , [28] => 逸 [29] => 兴 [30] => 何 [31] => 长 [32] => 。 [33] => 飙 [34] => 然 [35] => 玉 [36] => 轮 [37] => 宛 [38] => 转 [39] => , [40] => 历 [41] => 茫 [42] => 茫 [43] => 、 [44] => 巨 [45] => 浸 [46] => 跃 [47] => 天 [48] => 网 [49] => 。 [50] => 碾 [51] => 破 [52] => 玻 [53] => 璃 [54] => 万 [55] => 顷 [56] => , [57] => 洞 [58] => 明 [59] => 三 [60] => 界 [61] => 十 [62] => 方 [63] => 。 [64] => 宜 [65] => 将 [66] => 。 [67] => 火 [68] => 枣 [69] => 交 [70] => 梨 [71] => , [72] => 开 [73] => 清 [74] => 赏 [75] => , [76] => 胜 [77] => 飞 [78] => 觞 [79] => 。 [80] => 肆 [81] => 雅 [82] => 志 [83] => 幽 [84] => 怀 [85] => , [86] => 遐 [87] => 襟 [88] => 旷 [89] => 迹 [90] => , [91] => 百 [92] => 虑 [93] => 俱 [94] => 忘 [95] => 。 [96] => * [97] => 思 [98] => 教 [99] => 风 [100] => 始 [101] => 振 [102] => , [103] => 感 [104] => 重 [105] => 阳 [106] => 、 [107] => 隐 [108] => 语 [109] => 示 [110] => 回 [111] => 阳 [112] => 。 [113] => 桂 [114] => 树 [115] => 香 [116] => 传 [117] => 十 [118] => 九 [119] => , [120] => 致 [121] => 余 [122] => 极 [123] => 味 [124] => 先 [125] => 尝 [126] => 。 [127] => < [128] => / [129] => p [130] => > ) Array ( [0] => 木 [1] => 兰 [2] => 花 [3] => 慢 [4] => [5] => 中 [6] => 秋 )
金朝·王丹桂的简介
王丹桂(生卒年不详),金代道士。字昌龄,号五峰白云子,利州(今四川广元市)人。师事金代道教宗师马钰(马丹阳),修习全真教义。隐于昆嵛山神清洞。工填词,笔调流畅清雅,有词集《草堂集》一卷,收其词一百四十馀首,皆宣扬早期全真教旨,与马钰同一格调,多赠寄答和之作,内容均是宣说早期全真教义,警诫世人觉悟人生梦幻,断恩爱,弃名利,以求达仙真之位。《全金元词》收其词六十二首。生平见其《草堂集》。
...〔► 王丹桂的诗(145篇)〕