Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 死 [4] => 生 [5] => 催 [6] => , [7] => 轮 [8] => 回 [9] => 迫 [10] => , [11] => 没 [12] => 休 [13] => 期 [14] => 。 [15] => 向 [16] => 迷 [17] => 津 [18] => 、 [19] => 苦 [20] => 海 [21] => 争 [22] => 驰 [23] => 。 [24] => 会 [25] => 逢 [26] => 圣 [27] => 代 [28] => , [29] => 真 [30] => 仙 [31] => 垂 [32] => 教 [33] => 度 [34] => 群 [35] => 迷 [36] => 。 [37] => < [38] => / [39] => p [40] => > [41] => < [42] => p [43] => > [44] => 顿 [45] => 然 [46] => 唤 [47] => 觉 [48] => , [49] => 梦 [50] => 浮 [51] => 生 [52] => 、 [53] => 疏 [54] => 远 [55] => 轻 [56] => 肥 [57] => 。 [58] => < [59] => / [60] => p [61] => > [62] => < [63] => p [64] => > [65] => 头 [66] => 如 [67] => 蓬 [68] => , [69] => 面 [70] => 如 [71] => 垢 [72] => , [73] => 情 [74] => 如 [75] => 醉 [76] => , [77] => 貌 [78] => 如 [79] => 痴 [80] => 。 [81] => 处 [82] => 闲 [83] => 闲 [84] => 、 [85] => 穷 [86] => 究 [87] => 幽 [88] => 微 [89] => 。 [90] => < [91] => / [92] => p [93] => > [94] => < [95] => p [96] => > [97] => 嘉 [98] => 祥 [99] => 得 [100] => 也 [101] => , [102] => 料 [103] => 应 [104] => 尘 [105] => 世 [106] => 少 [107] => 人 [108] => 知 [109] => 。 [110] => 灵 [111] => 风 [112] => 飘 [113] => 荡 [114] => , [115] => 静 [116] => 乾 [117] => 坤 [118] => 、 [119] => 月 [120] => 照 [121] => 华 [122] => 夷 [123] => 。 [124] => < [125] => / [126] => p [127] => > ) Array ( [0] => 上 [1] => 丹 [2] => 霄 [3] => [4] => 入 [5] => 道 )
金朝·王丹桂的简介
王丹桂(生卒年不详),金代道士。字昌龄,号五峰白云子,利州(今四川广元市)人。师事金代道教宗师马钰(马丹阳),修习全真教义。隐于昆嵛山神清洞。工填词,笔调流畅清雅,有词集《草堂集》一卷,收其词一百四十馀首,皆宣扬早期全真教旨,与马钰同一格调,多赠寄答和之作,内容均是宣说早期全真教义,警诫世人觉悟人生梦幻,断恩爱,弃名利,以求达仙真之位。《全金元词》收其词六十二首。生平见其《草堂集》。
...〔► 王丹桂的诗(145篇)〕