Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 本 [4] => 来 [5] => 真 [6] => 性 [7] => 唤 [8] => 神 [9] => 仙 [10] => 。 [11] => 为 [12] => 爱 [13] => 幽 [14] => 栖 [15] => 远 [16] => 市 [17] => 廛 [18] => 。 [19] => 独 [20] => 隐 [21] => 山 [22] => 堂 [23] => 妙 [24] => 最 [25] => 玄 [26] => 。 [27] => < [28] => / [29] => p [30] => > [31] => < [32] => p [33] => > [34] => 乐 [35] => 恬 [36] => 然 [37] => 。 [38] => 欣 [39] => 即 [40] => 高 [41] => 歌 [42] => 困 [43] => 即 [44] => 眠 [45] => 。 [46] => < [47] => / [48] => p [49] => > ) Array ( [0] => 忆 [1] => 王 [2] => 孙 )
金朝·王丹桂的简介
王丹桂(生卒年不详),金代道士。字昌龄,号五峰白云子,利州(今四川广元市)人。师事金代道教宗师马钰(马丹阳),修习全真教义。隐于昆嵛山神清洞。工填词,笔调流畅清雅,有词集《草堂集》一卷,收其词一百四十馀首,皆宣扬早期全真教旨,与马钰同一格调,多赠寄答和之作,内容均是宣说早期全真教义,警诫世人觉悟人生梦幻,断恩爱,弃名利,以求达仙真之位。《全金元词》收其词六十二首。生平见其《草堂集》。
...〔► 王丹桂的诗(145篇)〕