Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 当 [4] => 初 [5] => 学 [6] => 道 [7] => , [8] => 望 [9] => 脱 [10] => 尘 [11] => 缘 [12] => 累 [13] => 。 [14] => 迤 [15] => 逦 [16] => 渐 [17] => 生 [18] => 魔 [19] => , [20] => 是 [21] => 时 [22] => 间 [23] => 、 [24] => 些 [25] => 儿 [26] => 凝 [27] => 滞 [28] => 。 [29] => < [30] => / [31] => p [32] => > [33] => < [34] => p [35] => > [36] => 君 [37] => 还 [38] => 识 [39] => 破 [40] => , [41] => 慎 [42] => 守 [43] => 勿 [44] => 因 [45] => 循 [46] => , [47] => 心 [48] => 决 [49] => 裂 [50] => , [51] => 志 [52] => 精 [53] => 专 [54] => , [55] => 别 [56] => 有 [57] => 清 [58] => 凉 [59] => 味 [60] => 。 [61] => < [62] => / [63] => p [64] => > [65] => < [66] => p [67] => > [68] => 羊 [69] => 儿 [70] => 牧 [71] => 处 [72] => , [73] => 收 [74] => 管 [75] => 休 [76] => 疏 [77] => 失 [78] => 。 [79] => 稍 [80] => 欲 [81] => 走 [82] => 东 [83] => 西 [84] => , [85] => 在 [86] => 主 [87] => 人 [88] => 、 [89] => 调 [90] => 伏 [91] => 断 [92] => 制 [93] => 。 [94] => < [95] => / [96] => p [97] => > [98] => < [99] => p [100] => > [101] => 山 [102] => 间 [103] => 林 [104] => 下 [105] => , [106] => 早 [107] => 早 [108] => 趁 [109] => 归 [110] => 期 [111] => , [112] => 天 [113] => 欲 [114] => 暮 [115] => , [116] => 日 [117] => 将 [118] => 沈 [119] => , [120] => 关 [121] => 锁 [122] => 牢 [123] => 封 [124] => 闭 [125] => 。 [126] => < [127] => / [128] => p [129] => > ) Array ( [0] => 心 [1] => 月 [2] => 照 [3] => 云 [4] => 溪 )
金朝·王丹桂的简介
王丹桂(生卒年不详),金代道士。字昌龄,号五峰白云子,利州(今四川广元市)人。师事金代道教宗师马钰(马丹阳),修习全真教义。隐于昆嵛山神清洞。工填词,笔调流畅清雅,有词集《草堂集》一卷,收其词一百四十馀首,皆宣扬早期全真教旨,与马钰同一格调,多赠寄答和之作,内容均是宣说早期全真教义,警诫世人觉悟人生梦幻,断恩爱,弃名利,以求达仙真之位。《全金元词》收其词六十二首。生平见其《草堂集》。
...〔► 王丹桂的诗(145篇)〕