Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 大 [4] => 非 [5] => 为 [6] => 坚 [7] => 固 [8] => , [9] => 今 [10] => 迷 [11] => 执 [12] => 居 [13] => 家 [14] => 。 [15] => 还 [16] => 悟 [17] => 得 [18] => 紫 [19] => 灵 [20] => 砂 [21] => 。 [22] => 弃 [23] => 琴 [24] => 棋 [25] => 书 [26] => 画 [27] => 。 [28] => < [29] => / [30] => p [31] => > [32] => < [33] => p [34] => > [35] => 载 [36] => 殷 [37] => 勤 [38] => 锻 [39] => 炼 [40] => , [41] => 中 [42] => 养 [43] => 就 [44] => 名 [45] => 花 [46] => 。 [47] => 今 [48] => 知 [49] => 味 [50] => 岂 [51] => 须 [52] => 夸 [53] => 。 [54] => 日 [55] => 功 [56] => 成 [57] => 无 [58] => 价 [59] => 。 [60] => < [61] => / [62] => p [63] => > ) Array ( [0] => 玉 [1] => 炉 [2] => 三 [3] => 涧 [4] => 雪 [5] => [6] => 藏 [7] => 头 [8] => 拆 [9] => 字 )
金朝·王丹桂的简介
王丹桂(生卒年不详),金代道士。字昌龄,号五峰白云子,利州(今四川广元市)人。师事金代道教宗师马钰(马丹阳),修习全真教义。隐于昆嵛山神清洞。工填词,笔调流畅清雅,有词集《草堂集》一卷,收其词一百四十馀首,皆宣扬早期全真教旨,与马钰同一格调,多赠寄答和之作,内容均是宣说早期全真教义,警诫世人觉悟人生梦幻,断恩爱,弃名利,以求达仙真之位。《全金元词》收其词六十二首。生平见其《草堂集》。
...〔► 王丹桂的诗(145篇)〕