Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 长 [4] => 戈 [5] => 莫 [6] => 舂 [7] => , [8] => 长 [9] => 弩 [10] => 莫 [11] => 抨 [12] => 。 [13] => 乳 [14] => 孙 [15] => 哺 [16] => 子 [17] => , [18] => 教 [19] => 得 [20] => 生 [21] => 狞 [22] => 。 [23] => < [24] => / [25] => p [26] => > [27] => < [28] => p [29] => > [30] => 举 [31] => 头 [32] => 为 [33] => 城 [34] => , [35] => 掉 [36] => 尾 [37] => 为 [38] => 旌 [39] => 。 [40] => 东 [41] => 海 [42] => 黄 [43] => 公 [44] => , [45] => 愁 [46] => 见 [47] => 夜 [48] => 行 [49] => 。 [50] => < [51] => / [52] => p [53] => > [54] => < [55] => p [56] => > [57] => 道 [58] => 逢 [59] => 驺 [60] => 虞 [61] => , [62] => 牛 [63] => 哀 [64] => 不 [65] => 平 [66] => 。 [67] => 何 [68] => 用 [69] => 尺 [70] => 刀 [71] => ? [72] => 壁 [73] => 上 [74] => 雷 [75] => 鸣 [76] => 。 [77] => < [78] => / [79] => p [80] => > [81] => < [82] => p [83] => > [84] => 泰 [85] => 山 [86] => 之 [87] => 下 [88] => , [89] => 妇 [90] => 人 [91] => 哭 [92] => 声 [93] => 。 [94] => 官 [95] => 家 [96] => 有 [97] => 程 [98] => , [99] => 吏 [100] => 不 [101] => 敢 [102] => 听 [103] => 。 [104] => < [105] => / [106] => p [107] => > ) Array ( [0] => 猛 [1] => 虎 [2] => 行 ) 猛虎行-李贺唐代-橙子学习网
首页 > 诗文 > 猛虎行 > 拼音版

《猛虎行》拼音版

唐代李贺

menghuxing

changgemochongchangnumopengrusunbuzijiaodeshengningjutouweichengdiaoweiweijingdonghaihuanggongchoujianyexingdaofengzouyuniuaibupingheyongchidaobishangleimingtaishanzhixiafurenkushengguanjiayouchenglibuganting

李贺简介

唐代·李贺的简介

李贺

李贺(约公元791年-约817年),字长吉,汉族,唐代河南福昌(今河南洛阳宜阳县)人,家居福昌昌谷,后世称李昌谷,是唐宗室郑王李亮后裔。有“诗鬼”之称,是与“诗圣”杜甫、“诗仙”李白、“诗佛”王维相齐名的唐代著名诗人。著有《昌谷集》。李贺是中唐的浪漫主义诗人,与李白、李商隐称为唐代三李。有“‘太白仙才,长吉鬼才’之说。李贺是继屈原、李白之后,中国文学史上又一位颇享盛誉的浪漫主义诗人。李贺长期的抑郁感伤,焦思苦吟的生活方式,元和八年(813年)因病辞去奉礼郎回昌谷,27岁英年早逝。

...〔► 李贺的诗(47篇)