Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 见 [4] => 个 [5] => 惺 [6] => 惺 [7] => 真 [8] => 脱 [9] => 洒 [10] => , [11] => 堪 [12] => 比 [13] => 大 [14] => 丈 [15] => 夫 [16] => 字 [17] => 儿 [18] => 。 [19] => 莫 [20] => 睎 [21] => 灯 [22] => 下 [23] => 俊 [24] => 蛾 [25] => 儿 [26] => 。 [27] => < [28] => / [29] => p [30] => > [31] => < [32] => p [33] => > [34] => 坏 [35] => 了 [36] => 命 [37] => 儿 [38] => 。 [39] => 早 [40] => 早 [41] => 回 [42] => 头 [43] => 搜 [44] => 密 [45] => 妙 [46] => , [47] => 营 [48] => 养 [49] => 姹 [50] => 女 [51] => 婴 [52] => 儿 [53] => 。 [54] => 道 [55] => 袍 [56] => 换 [57] => 了 [58] => 皂 [59] => 衫 [60] => 儿 [61] => 。 [62] => < [63] => / [64] => p [65] => > [66] => < [67] => p [68] => > [69] => 与 [70] => 太 [71] => 上 [72] => 做 [73] => 儿 [74] => 。 [75] => < [76] => / [77] => p [78] => > ) Array ( [0] => 俊 [1] => 蛾 [2] => 儿 [3] => [4] => 劝 [5] => 吏 [6] => 人 )
金朝·王哲的简介
(1112—1170)咸阳人,道士,初名中孚,字允卿。熙宗天眷初应武举,改名德威,字世雄;海陵王正隆四年学道,改名,字知明,号重阳子。倜傥尚义,不拘小节,好属文,才思敏捷。学道后往来终南山一带,曾在终南县南凿穴而居。后至山东崳山全真庵。所创教派名全真道。马丹阳、丘长春、王玉阳、郝广陵、谭处端皆其弟子。
...〔► 王哲的诗(10篇)〕