Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 高 [4] => 台 [5] => 不 [6] => 见 [7] => 凤 [8] => 凰 [9] => 游 [10] => , [11] => 浩 [12] => 浩 [13] => 长 [14] => 江 [15] => 入 [16] => 海 [17] => 流 [18] => 。 [19] => < [20] => / [21] => p [22] => > [23] => < [24] => p [25] => > [26] => 舞 [27] => 罢 [28] => 青 [29] => 蛾 [30] => 同 [31] => 去 [32] => 国 [33] => , [34] => 战 [35] => 残 [36] => 白 [37] => 骨 [38] => 尚 [39] => 盈 [40] => 丘 [41] => 。 [42] => < [43] => / [44] => p [45] => > [46] => < [47] => p [48] => > [49] => 风 [50] => 摇 [51] => 落 [52] => 日 [53] => 催 [54] => 行 [55] => 棹 [56] => , [57] => 潮 [58] => 卷 [59] => 新 [60] => 沙 [61] => 换 [62] => 故 [63] => 洲 [64] => 。 [65] => < [66] => / [67] => p [68] => > [69] => < [70] => p [71] => > [72] => 结 [73] => 绮 [74] => 临 [75] => 春 [76] => 无 [77] => 处 [78] => 觅 [79] => , [80] => 年 [81] => 年 [82] => 荒 [83] => 草 [84] => 向 [85] => 人 [86] => 愁 [87] => 。 [88] => < [89] => / [90] => p [91] => > ) Array ( [0] => 凤 [1] => 凰 [2] => 台 [3] => 次 [4] => 李 [5] => 太 [6] => 白 [7] => 韵 )
宋代·郭祥正的简介
郭祥正(1035~1113)北宋诗人。字功父,一作功甫,自号谢公山人、醉引居士、净空居士、漳南浪士等。当涂(今属安徽)人。皇祐五年进士,历官秘书阁校理、太子中舍、汀州通判、朝请大夫等,虽仕于朝,不营一金,所到之处,多有政声。一生写诗1400余首,著有《青山集》30卷。他的诗风纵横奔放,酷似李白。
...〔► 郭祥正的诗(2篇)〕