Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 平 [4] => 沙 [5] => 浅 [6] => 草 [7] => 接 [8] => 天 [9] => 长 [10] => 。 [11] => 路 [12] => 茫 [13] => 茫 [14] => , [15] => 几 [16] => 兴 [17] => 亡 [18] => 。 [19] => 昨 [20] => 夜 [21] => 波 [22] => 声 [23] => , [24] => 洗 [25] => 岸 [26] => 骨 [27] => 如 [28] => 霜 [29] => 。 [30] => 千 [31] => 古 [32] => 英 [33] => 雄 [34] => 成 [35] => 底 [36] => 事 [37] => , [38] => 徒 [39] => 感 [40] => 慨 [41] => , [42] => 谩 [43] => 悲 [44] => 凉 [45] => 。 [46] => < [47] => / [48] => p [49] => > [50] => < [51] => p [52] => > [53] => 少 [54] => 年 [55] => 有 [56] => 意 [57] => 伏 [58] => 中 [59] => 行 [60] => 。 [61] => 馘 [62] => 名 [63] => 王 [64] => , [65] => 扫 [66] => 沙 [67] => 场 [68] => 。 [69] => 击 [70] => 楫 [71] => 中 [72] => 流 [73] => , [74] => 曾 [75] => 记 [76] => 泪 [77] => 沾 [78] => 裳 [79] => 。 [80] => 欲 [81] => 上 [82] => 治 [83] => 安 [84] => 双 [85] => 阙 [86] => 远 [87] => , [88] => 空 [89] => 怅 [90] => 望 [91] => , [92] => 过 [93] => 维 [94] => 扬 [95] => 。 [96] => < [97] => / [98] => p [99] => > ) Array ( [0] => 江 [1] => 城 [2] => 子 [3] => · [4] => 平 [5] => 沙 [6] => 浅 [7] => 草 [8] => 接 [9] => 天 [10] => 长 )
宋代·李好古的简介
李好古,南宋词人。生平不详。自署乡贡免解进士。清吟阁本《阳春白雪》载:“好古字仲敏,原籍下郢(今陕西渭南县东北),可备一说。”根据他写于扬州的两首《八声甘州》、两首《江城子》里的自述推断,他大约活动于南宋中后期。少年有大志,但无法获得报国的机会,大约30岁时尚未求到功名,于是乘船千里,到扬州一带游览。又据其《酹江月》:“四十男儿当富贵,谁念漂零南北”,可知他中年以后仍然不得意,到处流浪。
...〔► 李好古的诗(2篇)〕