Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 走 [4] => 马 [5] => 探 [6] => 花 [7] => 花 [8] => 发 [9] => 未 [10] => 。 [11] => 人 [12] => 与 [13] => 化 [14] => 工 [15] => 俱 [16] => 不 [17] => 易 [18] => 。 [19] => 千 [20] => 回 [21] => 来 [22] => 绕 [23] => 百 [24] => 回 [25] => 看 [26] => , [27] => 蜂 [28] => 作 [29] => 婢 [30] => , [31] => 莺 [32] => 为 [33] => 使 [34] => 。 [35] => 谷 [36] => 雨 [37] => 清 [38] => 明 [39] => 空 [40] => 屈 [41] => 指 [42] => 。 [43] => < [44] => / [45] => p [46] => > [47] => < [48] => p [49] => > [50] => 白 [51] => 发 [52] => 卢 [53] => 郎 [54] => 情 [55] => 未 [56] => 已 [57] => 。 [58] => 一 [59] => 夜 [60] => 翦 [61] => 刀 [62] => 收 [63] => 玉 [64] => 蕊 [65] => 。 [66] => 尊 [67] => 前 [68] => 还 [69] => 对 [70] => 断 [71] => 肠 [72] => 红 [73] => 。 [74] => 人 [75] => 有 [76] => 泪 [77] => , [78] => 花 [79] => 无 [80] => 意 [81] => 。 [82] => 明 [83] => 日 [84] => 酒 [85] => 醒 [86] => 应 [87] => 满 [88] => 地 [89] => 。 [90] => < [91] => / [92] => p [93] => > ) Array ( [0] => 天 [1] => 仙 [2] => 子 [3] => · [4] => 走 [5] => 马 [6] => 探 [7] => 花 [8] => 花 [9] => 发 [10] => 未 )
宋代·苏轼的简介
苏轼(1037-1101),北宋文学家、书画家、美食家。字子瞻,号东坡居士。汉族,四川人,葬于颍昌(今河南省平顶山市郏县)。一生仕途坎坷,学识渊博,天资极高,诗文书画皆精。其文汪洋恣肆,明白畅达,与欧阳修并称欧苏,为“唐宋八大家”之一;诗清新豪健,善用夸张、比喻,艺术表现独具风格,与黄庭坚并称苏黄;词开豪放一派,对后世有巨大影响,与辛弃疾并称苏辛;书法擅长行书、楷书,能自创新意,用笔丰腴跌宕,有天真烂漫之趣,与黄庭坚、米芾、蔡襄并称宋四家;画学文同,论画主张神似,提倡“士人画”。著有《苏东坡全集》和《东坡乐府》等。
...〔► 苏轼的诗(161篇)〕