Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 清 [4] => 溪 [5] => 咽 [6] => 。 [7] => 霜 [8] => 风 [9] => 洗 [10] => 出 [11] => 山 [12] => 头 [13] => 月 [14] => 。 [15] => 山 [16] => 头 [17] => 月 [18] => 。 [19] => 迎 [20] => 得 [21] => 云 [22] => 归 [23] => , [24] => 还 [25] => 送 [26] => 云 [27] => 别 [28] => 。 [29] => < [30] => / [31] => p [32] => > [33] => < [34] => p [35] => > [36] => 不 [37] => 知 [38] => 今 [39] => 是 [40] => 何 [41] => 时 [42] => 节 [43] => 。 [44] => 凌 [45] => 歊 [46] => 望 [47] => 断 [48] => 音 [49] => 尘 [50] => 绝 [51] => 。 [52] => 音 [53] => 尘 [54] => 绝 [55] => 。 [56] => 帆 [57] => 来 [58] => 帆 [59] => 去 [60] => , [61] => 天 [62] => 际 [63] => 双 [64] => 阙 [65] => 。 [66] => < [67] => / [68] => p [69] => > ) Array ( [0] => 忆 [1] => 秦 [2] => 娥 [3] => · [4] => 用 [5] => 太 [6] => 白 [7] => 韵 )
宋代·李之仪的简介
李之仪(1038~1117)北宋词人。字端叔,自号姑溪居士、姑溪老农。汉族,沧州无棣(庆云县)人。哲宗元祐初为枢密院编修官,通判原州。元祐末从苏轼于定州幕府,朝夕倡酬。元符中监内香药库,御史石豫参劾他曾为苏轼幕僚,不可以任京官,被停职。徽宗崇宁初提举河东常平。后因得罪权贵蔡京,除名编管太平州(今安徽当涂),后遇赦复官,晚年卜居当涂。著有《姑溪词》一卷、《姑溪居士前集》五十卷和《姑溪题跋》二卷。
...〔► 李之仪的诗(2篇)〕