Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 题 [4] => 破 [5] => 香 [6] => 笺 [7] => 小 [8] => 砑 [9] => 红 [10] => 。 [11] => 诗 [12] => 篇 [13] => 多 [14] => 寄 [15] => 旧 [16] => 相 [17] => 逢 [18] => 。 [19] => 西 [20] => 楼 [21] => 酒 [22] => 面 [23] => 垂 [24] => 垂 [25] => 雪 [26] => , [27] => 南 [28] => 苑 [29] => 春 [30] => 衫 [31] => 细 [32] => 细 [33] => 风 [34] => 。 [35] => < [36] => / [37] => p [38] => > [39] => < [40] => p [41] => > [42] => 花 [43] => 不 [44] => 尽 [45] => , [46] => 柳 [47] => 无 [48] => 穷 [49] => 。 [50] => 别 [51] => 来 [52] => 欢 [53] => 事 [54] => 少 [55] => 人 [56] => 同 [57] => 。 [58] => 凭 [59] => 谁 [60] => 问 [61] => 取 [62] => 归 [63] => 云 [64] => 信 [65] => , [66] => 今 [67] => 在 [68] => 巫 [69] => 山 [70] => 第 [71] => 几 [72] => 峰 [73] => 。 [74] => < [75] => / [76] => p [77] => > ) Array ( [0] => 鹧 [1] => 鸪 [2] => 天 [3] => · [4] => 题 [5] => 破 [6] => 香 [7] => 笺 [8] => 小 [9] => 砑 [10] => 红 )
宋代·晏几道的简介
晏几道(1030-1106,一说1038—1110 ,一说1038-1112),男,汉族,字叔原,号小山,著名词人,抚州临川文港沙河(今属江西省南昌市进贤县)人。晏殊第七子。历任颍昌府许田镇监、乾宁军通判、开封府判官等。性孤傲,晚年家境中落。词风哀感缠绵、清壮顿挫。一般讲到北宋词人时,称晏殊为大晏,称晏几道为小晏。《雪浪斋日记》云:“晏叔原工小词,不愧六朝宫掖体。”如《鹧鸪天》中的“舞低杨柳楼心月,歌尽桃花扇底风”等等词句,备受人们的赞赏。
...〔► 晏几道的诗(21篇)〕