Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 青 [4] => 春 [5] => 花 [6] => 姊 [7] => 不 [8] => 同 [9] => 时 [10] => 。 [11] => 凄 [12] => 凉 [13] => 生 [14] => 较 [15] => 迟 [16] => 。 [17] => 艳 [18] => 妆 [19] => 临 [20] => 水 [21] => 最 [22] => 相 [23] => 宜 [24] => 。 [25] => 风 [26] => 来 [27] => 吹 [28] => 绣 [29] => 漪 [30] => 。 [31] => < [32] => / [33] => p [34] => > [35] => < [36] => p [37] => > [38] => 惊 [39] => 旧 [40] => 事 [41] => , [42] => 问 [43] => 长 [44] => 眉 [45] => 。 [46] => 月 [47] => 明 [48] => 仙 [49] => 梦 [50] => 回 [51] => 。 [52] => 凭 [53] => 阑 [54] => 人 [55] => 但 [56] => 觉 [57] => 秋 [58] => 肥 [59] => 。 [60] => 花 [61] => 愁 [62] => 人 [63] => 不 [64] => 知 [65] => 。 [66] => < [67] => / [68] => p [69] => > ) Array ( [0] => 醉 [1] => 桃 [2] => 源 [3] => · [4] => 芙 [5] => 蓉 ) 醉桃源·芙蓉-吴文英宋代-橙子学习网

《醉桃源·芙蓉》拼音版

宋代吴文英

zuitaoyuan··furong

qingchunhuazibutongshiqiliangshengjiaochiyanzhuanglinshuizuixiangyifenglaichuixiuyijingjiushiwenchangmeiyuemingxianmenghuipinglanrendanjueqiufeihuachourenbuzhi

吴文英简介

宋代·吴文英的简介

吴文英

吴文英(约1200~1260),字君特,号梦窗,晚年又号觉翁,四明(今浙江宁波)人。原出翁姓,后出嗣吴氏。与贾似道友善。有《梦窗词集》一部,存词三百四十余首,分四卷本与一卷本。其词作数量丰沃,风格雅致,多酬答、伤时与忆悼之作,号“词中李商隐”。而后世品评却甚有争论。

...〔► 吴文英的诗(46篇)