Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 晚 [4] => 云 [5] => 收 [6] => 。 [7] => 正 [8] => 柳 [9] => 塘 [10] => 、 [11] => 烟 [12] => 雨 [13] => 初 [14] => 休 [15] => 。 [16] => 燕 [17] => 子 [18] => 未 [19] => 归 [20] => , [21] => 恻 [22] => 恻 [23] => 清 [24] => 寒 [25] => 如 [26] => 秋 [27] => 。 [28] => 小 [29] => 栏 [30] => 外 [31] => , [32] => 东 [33] => 风 [34] => 软 [35] => , [36] => 透 [37] => 绣 [38] => 帷 [39] => 、 [40] => 花 [41] => 蜜 [42] => 香 [43] => 稠 [44] => 。 [45] => 江 [46] => 南 [47] => 远 [48] => , [49] => 人 [50] => 何 [51] => 处 [52] => , [53] => 鹧 [54] => 鸪 [55] => 啼 [56] => 破 [57] => 春 [58] => 愁 [59] => 。 [60] => < [61] => / [62] => p [63] => > [64] => < [65] => p [66] => > [67] => 长 [68] => 记 [69] => 曾 [70] => 陪 [71] => 燕 [72] => 游 [73] => 。 [74] => 酬 [75] => 妙 [76] => 舞 [77] => 清 [78] => 歌 [79] => , [80] => 丽 [81] => 锦 [82] => 缠 [83] => 头 [84] => 。 [85] => 殢 [86] => 酒 [87] => 为 [88] => 花 [89] => , [90] => 十 [91] => 载 [92] => 因 [93] => 谁 [94] => 淹 [95] => 留 [96] => 。 [97] => 醉 [98] => 鞭 [99] => 拂 [100] => 面 [101] => 归 [102] => 来 [103] => 晚 [104] => , [105] => 望 [106] => 翠 [107] => 楼 [108] => , [109] => 帘 [110] => 卷 [111] => 金 [112] => 钩 [113] => 。 [114] => 佳 [115] => 会 [116] => 阻 [117] => , [118] => 离 [119] => 情 [120] => 正 [121] => 乱 [122] => , [123] => 频 [124] => 梦 [125] => 扬 [126] => 州 [127] => 。 [128] => < [129] => / [130] => p [131] => > ) Array ( [0] => 梦 [1] => 扬 [2] => 州 [3] => · [4] => 晚 [5] => 云 [6] => 收 )
宋代·秦观的简介
秦观(1049-1100)字太虚,又字少游,别号邗沟居士,世称淮海先生。汉族,北宋高邮(今江苏)人,官至太学博士,国史馆编修。秦观一 生坎坷,所写诗词,高古沉重,寄托身世,感人至深。秦观生前行踪所至之处,多有遗迹。如浙江杭州的秦少游祠,丽水的秦少游塑像、淮海先生祠、莺花亭;青田的秦学士祠;湖南郴州三绝碑;广西横县的海棠亭、醉乡亭、淮海堂、淮海书院等。秦观墓在无锡惠山之北粲山上,墓碑上书“秦龙图墓”几个大字。有秦家村、秦家大院以及省级文物保护单位古文游台。
...〔► 秦观的诗(22篇)〕