Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 九 [4] => 街 [5] => 头 [6] => , [7] => 正 [8] => 软 [9] => 尘 [10] => 润 [11] => 酥 [12] => , [13] => 雪 [14] => 销 [15] => 残 [16] => 溜 [17] => 。 [18] => 禊 [19] => 赏 [20] => 祇 [21] => 园 [22] => , [23] => 花 [24] => 艳 [25] => 云 [26] => 阴 [27] => 笼 [28] => 昼 [29] => 。 [30] => 层 [31] => 梯 [32] => 峭 [33] => 空 [34] => 麝 [35] => 散 [36] => , [37] => 拥 [38] => 凌 [39] => 波 [40] => 、 [41] => 萦 [42] => 翠 [43] => 袖 [44] => 。 [45] => 叹 [46] => 年 [47] => 端 [48] => 、 [49] => 连 [50] => 环 [51] => 转 [52] => , [53] => 烂 [54] => 漫 [55] => 游 [56] => 人 [57] => 如 [58] => 绣 [59] => 。 [60] => < [61] => / [62] => p [63] => > [64] => < [65] => p [66] => > [67] => 肠 [68] => 断 [69] => 回 [70] => 廊 [71] => 伫 [72] => 久 [73] => 。 [74] => 便 [75] => 写 [76] => 意 [77] => 溅 [78] => 波 [79] => , [80] => 传 [81] => 愁 [82] => 蹙 [83] => 岫 [84] => 。 [85] => 渐 [86] => 没 [87] => 飘 [88] => 鸿 [89] => , [90] => 空 [91] => 惹 [92] => 闲 [93] => 情 [94] => 春 [95] => 瘦 [96] => 。 [97] => 椒 [98] => 杯 [99] => 香 [100] => 乾 [101] => 醉 [102] => 醒 [103] => , [104] => 怕 [105] => 西 [106] => 窗 [107] => 、 [108] => 人 [109] => 散 [110] => 后 [111] => 。 [112] => 暮 [113] => 寒 [114] => 深 [115] => , [116] => 迟 [117] => 回 [118] => 处 [119] => 、 [120] => 自 [121] => 攀 [122] => 庭 [123] => 柳 [124] => 。 [125] => < [126] => / [127] => p [128] => > ) Array ( [0] => 探 [1] => 芳 [2] => 新 [3] => · [4] => 吴 [5] => 中 [6] => 元 [7] => 日 [8] => 承 [9] => 天 [10] => 寺 [11] => 游 [12] => 人 )
宋代·吴文英的简介
吴文英(约1200~1260),字君特,号梦窗,晚年又号觉翁,四明(今浙江宁波)人。原出翁姓,后出嗣吴氏。与贾似道友善。有《梦窗词集》一部,存词三百四十余首,分四卷本与一卷本。其词作数量丰沃,风格雅致,多酬答、伤时与忆悼之作,号“词中李商隐”。而后世品评却甚有争论。
...〔► 吴文英的诗(46篇)〕