Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 碧 [4] => 澹 [5] => 山 [6] => 姿 [7] => , [8] => 暮 [9] => 寒 [10] => 愁 [11] => 沁 [12] => 歌 [13] => 眉 [14] => 浅 [15] => 。 [16] => 障 [17] => 泥 [18] => 南 [19] => 陌 [20] => 润 [21] => 轻 [22] => 酥 [23] => , [24] => 灯 [25] => 火 [26] => 深 [27] => 深 [28] => 院 [29] => 。 [30] => 入 [31] => 夜 [32] => 笙 [33] => 歌 [34] => 渐 [35] => 暖 [36] => 。 [37] => 彩 [38] => 旗 [39] => 翻 [40] => 、 [41] => 宜 [42] => 男 [43] => 舞 [44] => 遍 [45] => 。 [46] => 恣 [47] => 游 [48] => 不 [49] => 怕 [50] => , [51] => 素 [52] => 袜 [53] => 尘 [54] => 生 [55] => , [56] => 行 [57] => 裙 [58] => 红 [59] => 溅 [60] => 。 [61] => < [62] => / [63] => p [64] => > [65] => < [66] => p [67] => > [68] => 银 [69] => 烛 [70] => 笼 [71] => 纱 [72] => , [73] => 翠 [74] => 屏 [75] => 不 [76] => 照 [77] => 残 [78] => 梅 [79] => 怨 [80] => 。 [81] => 洗 [82] => 妆 [83] => 清 [84] => 靥 [85] => 湿 [86] => 春 [87] => 风 [88] => , [89] => 宜 [90] => 带 [91] => 啼 [92] => 痕 [93] => 看 [94] => 。 [95] => 楚 [96] => 梦 [97] => 留 [98] => 情 [99] => 未 [100] => 散 [101] => 。 [102] => 素 [103] => 娥 [104] => 愁 [105] => 、 [106] => 天 [107] => 深 [108] => 信 [109] => 远 [110] => 。 [111] => 晓 [112] => 窗 [113] => 移 [114] => 枕 [115] => , [116] => 酒 [117] => 困 [118] => 香 [119] => 残 [120] => , [121] => 春 [122] => 阴 [123] => 帘 [124] => 卷 [125] => 。 [126] => < [127] => / [128] => p [129] => > ) Array ( [0] => 烛 [1] => 影 [2] => 摇 [3] => 红 [4] => · [5] => 元 [6] => 夕 [7] => 雨 )
宋代·吴文英的简介
吴文英(约1200~1260),字君特,号梦窗,晚年又号觉翁,四明(今浙江宁波)人。原出翁姓,后出嗣吴氏。与贾似道友善。有《梦窗词集》一部,存词三百四十余首,分四卷本与一卷本。其词作数量丰沃,风格雅致,多酬答、伤时与忆悼之作,号“词中李商隐”。而后世品评却甚有争论。
...〔► 吴文英的诗(46篇)〕