Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 数 [4] => 声 [5] => 鶗 [6] => 鴂 [7] => , [8] => 可 [9] => 怜 [10] => 又 [11] => 是 [12] => , [13] => 春 [14] => 归 [15] => 时 [16] => 节 [17] => 。 [18] => 满 [19] => 院 [20] => 东 [21] => 风 [22] => , [23] => 海 [24] => 棠 [25] => 铺 [26] => 绣 [27] => , [28] => 梨 [29] => 花 [30] => 飘 [31] => 雪 [32] => 。 [33] => < [34] => / [35] => p [36] => > [37] => < [38] => p [39] => > [40] => 丁 [41] => 香 [42] => 露 [43] => 泣 [44] => 残 [45] => 枝 [46] => , [47] => 算 [48] => 未 [49] => 比 [50] => 、 [51] => 愁 [52] => 肠 [53] => 寸 [54] => 结 [55] => 。 [56] => 自 [57] => 是 [58] => 休 [59] => 文 [60] => , [61] => 多 [62] => 情 [63] => 多 [64] => 感 [65] => , [66] => 不 [67] => 干 [68] => 风 [69] => 月 [70] => 。 [71] => < [72] => / [73] => p [74] => > ) Array ( [0] => 柳 [1] => 梢 [2] => 青 [3] => · [4] => 数 [5] => 声 [6] => 鶗 [7] => 鴂 )
宋代·蔡伸的简介
蔡伸(1088—1156)字伸道,号友古居士,莆田(今属福建)人,蔡襄孙。政和五年(1115)进士。宣和年间,出知潍州北海县、通判徐州。赵构以康王开大元帅幕府,伸间道谒军门,留置幕府。南渡后,通判真州,除知滁州。秦桧当国,以赵鼎党被罢,主管台州崇道观。绍兴九年(1139),起知徐州,改知德安府。后为浙东安抚司参谋官,提举崇道观。绍兴二十六年卒,年六十九。《宋史翼》有传。伸少有文名,擅书法,得祖襄笔意。工词,与向子諲同官彭城漕属,屡有酬赠。有《友古居士词》一卷。 存词175首。
...〔► 蔡伸的诗(3篇)〕