Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 长 [4] => 忆 [5] => 西 [6] => 湖 [7] => 。 [8] => 尽 [9] => 日 [10] => 凭 [11] => 阑 [12] => 楼 [13] => 上 [14] => 望 [15] => : [16] => 三 [17] => 三 [18] => 两 [19] => 两 [20] => 钓 [21] => 鱼 [22] => 舟 [23] => , [24] => 岛 [25] => 屿 [26] => 正 [27] => 清 [28] => 秋 [29] => 。 [30] => < [31] => / [32] => p [33] => > [34] => < [35] => p [36] => > [37] => 笛 [38] => 声 [39] => 依 [40] => 约 [41] => 芦 [42] => 花 [43] => 里 [44] => , [45] => 白 [46] => 鸟 [47] => 成 [48] => 行 [49] => 忽 [50] => 惊 [51] => 起 [52] => 。 [53] => 别 [54] => 来 [55] => 闲 [56] => 整 [57] => 钓 [58] => 鱼 [59] => 竿 [60] => , [61] => 思 [62] => 入 [63] => 水 [64] => 云 [65] => 寒 [66] => 。 [67] => < [68] => / [69] => p [70] => > ) Array ( [0] => 酒 [1] => 泉 [2] => 子 [3] => · [4] => 长 [5] => 忆 [6] => 西 [7] => 湖 )
宋代·潘阆的简介
潘阆(?~1009)宋初著名隐士、文人。字梦空,一说字逍遥,号逍遥子,大名(今属河北)人,一说扬州(今属江苏)人。性格疏狂,曾两次坐事亡命。真宗时释其罪,任滁州参军。有诗名,风格类孟郊、贾岛,亦工词,今仅存《酒泉子》十首。
...〔► 潘阆的诗(2篇)〕