Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 一 [4] => 襟 [5] => 余 [6] => 恨 [7] => 宫 [8] => 魂 [9] => 断 [10] => , [11] => 年 [12] => 年 [13] => 翠 [14] => 阴 [15] => 庭 [16] => 树 [17] => 。 [18] => 乍 [19] => 咽 [20] => 凉 [21] => 柯 [22] => , [23] => 还 [24] => 移 [25] => 暗 [26] => 叶 [27] => , [28] => 重 [29] => 把 [30] => 离 [31] => 愁 [32] => 深 [33] => 诉 [34] => 。 [35] => 西 [36] => 窗 [37] => 过 [38] => 雨 [39] => 。 [40] => 怪 [41] => 瑶 [42] => 佩 [43] => 流 [44] => 空 [45] => , [46] => 玉 [47] => 筝 [48] => 调 [49] => 柱 [50] => 。 [51] => 镜 [52] => 暗 [53] => 妆 [54] => 残 [55] => , [56] => 为 [57] => 谁 [58] => 娇 [59] => 鬓 [60] => 尚 [61] => 如 [62] => 许 [63] => 。 [64] => < [65] => / [66] => p [67] => > [68] => < [69] => p [70] => > [71] => 铜 [72] => 仙 [73] => 铅 [74] => 泪 [75] => 似 [76] => 洗 [77] => , [78] => 叹 [79] => 携 [80] => 盘 [81] => 去 [82] => 远 [83] => , [84] => 难 [85] => 贮 [86] => 零 [87] => 露 [88] => 。 [89] => 病 [90] => 翼 [91] => 惊 [92] => 秋 [93] => , [94] => 枯 [95] => 形 [96] => 阅 [97] => 世 [98] => , [99] => 消 [100] => 得 [101] => 斜 [102] => 阳 [103] => 几 [104] => 度 [105] => ? [106] => 馀 [107] => 音 [108] => 更 [109] => 苦 [110] => 。 [111] => 甚 [112] => 独 [113] => 抱 [114] => 清 [115] => 商 [116] => , [117] => 顿 [118] => 成 [119] => 凄 [120] => 楚 [121] => ? [122] => 谩 [123] => 想 [124] => 熏 [125] => 风 [126] => , [127] => 柳 [128] => 丝 [129] => 千 [130] => 万 [131] => 缕 [132] => 。 [133] => < [134] => / [135] => p [136] => > ) Array ( [0] => 齐 [1] => 天 [2] => 乐 [3] => · [4] => 蝉 )
宋代·王沂孙的简介
王沂孙,字圣与,号碧山、中仙、玉笥山人。会稽(今浙江绍兴)人,年辈大约与张炎相仿,入元后曾任庆元路学正。有《花外集》,又名《碧山乐府》。
...〔► 王沂孙的诗(6篇)〕