Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 扁 [4] => 舟 [5] => 去 [6] => 作 [7] => 江 [8] => 南 [9] => 客 [10] => , [11] => 旅 [12] => 雁 [13] => 孤 [14] => 云 [15] => 。 [16] => 万 [17] => 里 [18] => 烟 [19] => 尘 [20] => 。 [21] => 回 [22] => 首 [23] => 中 [24] => 原 [25] => 泪 [26] => 满 [27] => 巾 [28] => 。 [29] => < [30] => / [31] => p [32] => > [33] => < [34] => p [35] => > [36] => 碧 [37] => 山 [38] => 对 [39] => 晚 [40] => 汀 [41] => 洲 [42] => 冷 [43] => , [44] => 枫 [45] => 叶 [46] => 芦 [47] => 根 [48] => 。 [49] => 日 [50] => 落 [51] => 波 [52] => 平 [53] => 。 [54] => 愁 [55] => 损 [56] => 辞 [57] => 乡 [58] => 去 [59] => 国 [60] => 人 [61] => 。 [62] => < [63] => / [64] => p [65] => > ) Array ( [0] => 采 [1] => 桑 [2] => 子 [3] => · [4] => 彭 [5] => 浪 [6] => 矶 )
宋代·朱敦儒的简介
朱敦儒 (1081-1159),字希真,洛阳人。历兵部郎中、临安府通判、秘书郎、都官员外郎、两浙东路提点刑狱,致仕,居嘉禾。绍兴二十九年(1159)卒。有词三卷,名《樵歌》。朱敦儒获得“词俊”之名,与“诗俊”陈与义等并称为“洛中八俊” (楼钥《跋朱岩壑鹤赋及送闾丘使君诗》)
...〔► 朱敦儒的诗(5篇)〕