Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 记 [4] => 得 [5] => 金 [6] => 銮 [7] => 同 [8] => 唱 [9] => 第 [10] => , [11] => 春 [12] => 风 [13] => 上 [14] => 国 [15] => 繁 [16] => 华 [17] => 。 [18] => 如 [19] => 今 [20] => 薄 [21] => 宦 [22] => 老 [23] => 天 [24] => 涯 [25] => 。 [26] => 十 [27] => 年 [28] => 岐 [29] => 路 [30] => , [31] => 空 [32] => 负 [33] => 曲 [34] => 江 [35] => 花 [36] => 。 [37] => < [38] => / [39] => p [40] => > [41] => < [42] => p [43] => > [44] => 闻 [45] => 说 [46] => 阆 [47] => 山 [48] => 通 [49] => 阆 [50] => 苑 [51] => , [52] => 楼 [53] => 高 [54] => 不 [55] => 见 [56] => 君 [57] => 家 [58] => 。 [59] => 孤 [60] => 城 [61] => 寒 [62] => 日 [63] => 等 [64] => 闲 [65] => 斜 [66] => 。 [67] => 离 [68] => 愁 [69] => 难 [70] => 尽 [71] => , [72] => 红 [73] => 树 [74] => 远 [75] => 连 [76] => 霞 [77] => 。 [78] => < [79] => / [80] => p [81] => > ) Array ( [0] => 临 [1] => 江 [2] => 仙 [3] => · [4] => 记 [5] => 得 [6] => 金 [7] => 銮 [8] => 同 [9] => 唱 [10] => 第 )
宋代·欧阳修的简介
欧阳修(1007-1072),字永叔,号醉翁,晚号“六一居士”。汉族,吉州永丰(今江西省永丰县)人,因吉州原属庐陵郡,以“庐陵欧阳修”自居。谥号文忠,世称欧阳文忠公。北宋政治家、文学家、史学家,与韩愈、柳宗元、王安石、苏洵、苏轼、苏辙、曾巩合称“唐宋八大家”。后人又将其与韩愈、柳宗元和苏轼合称“千古文章四大家”。
...〔► 欧阳修的诗(40篇)〕