Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 眼 [4] => 约 [5] => 也 [6] => 应 [7] => 虚 [8] => , [9] => 昨 [10] => 夜 [11] => 归 [12] => 来 [13] => 凤 [14] => 枕 [15] => 孤 [16] => 。 [17] => 且 [18] => 据 [19] => 如 [20] => 今 [21] => 情 [22] => 分 [23] => 里 [24] => , [25] => 相 [26] => 于 [27] => 。 [28] => 只 [29] => 恐 [30] => 多 [31] => 时 [32] => 不 [33] => 似 [34] => 初 [35] => 。 [36] => < [37] => / [38] => p [39] => > [40] => < [41] => p [42] => > [43] => 深 [44] => 意 [45] => 托 [46] => 双 [47] => 鱼 [48] => 。 [49] => 小 [50] => 剪 [51] => 蛮 [52] => 笺 [53] => 细 [54] => 字 [55] => 书 [56] => 。 [57] => 更 [58] => 把 [59] => 此 [60] => 情 [61] => 重 [62] => 问 [63] => 得 [64] => , [65] => 何 [66] => 如 [67] => 。 [68] => 共 [69] => 结 [70] => 因 [71] => 缘 [72] => 久 [73] => 远 [74] => 无 [75] => 。 [76] => < [77] => / [78] => p [79] => > ) Array ( [0] => 南 [1] => 乡 [2] => 子 [3] => · [4] => 眼 [5] => 约 [6] => 也 [7] => 应 [8] => 虚 )
宋代·晏几道的简介
晏几道(1030-1106,一说1038—1110 ,一说1038-1112),男,汉族,字叔原,号小山,著名词人,抚州临川文港沙河(今属江西省南昌市进贤县)人。晏殊第七子。历任颍昌府许田镇监、乾宁军通判、开封府判官等。性孤傲,晚年家境中落。词风哀感缠绵、清壮顿挫。一般讲到北宋词人时,称晏殊为大晏,称晏几道为小晏。《雪浪斋日记》云:“晏叔原工小词,不愧六朝宫掖体。”如《鹧鸪天》中的“舞低杨柳楼心月,歌尽桃花扇底风”等等词句,备受人们的赞赏。
...〔► 晏几道的诗(21篇)〕