Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 蟫 [4] => 叶 [5] => 黏 [6] => 霜 [7] => , [8] => 蝇 [9] => 苞 [10] => 缀 [11] => 冻 [12] => , [13] => 生 [14] => 香 [15] => 远 [16] => 带 [17] => 风 [18] => 峭 [19] => 。 [20] => 岭 [21] => 上 [22] => 寒 [23] => 多 [24] => , [25] => 溪 [26] => 头 [27] => 月 [28] => 冷 [29] => , [30] => 北 [31] => 枝 [32] => 瘦 [33] => 、 [34] => 南 [35] => 枝 [36] => 小 [37] => 。 [38] => 玉 [39] => 奴 [40] => 有 [41] => 姊 [42] => , [43] => 先 [44] => 占 [45] => 立 [46] => 、 [47] => 墙 [48] => 阴 [49] => 春 [50] => 早 [51] => 。 [52] => 初 [53] => 试 [54] => 宫 [55] => 黄 [56] => 澹 [57] => 薄 [58] => , [59] => 偷 [60] => 分 [61] => 寿 [62] => 阳 [63] => 纤 [64] => 巧 [65] => 。 [66] => < [67] => / [68] => p [69] => > [70] => < [71] => p [72] => > [73] => 银 [74] => 烛 [75] => 泪 [76] => 深 [77] => 未 [78] => 晓 [79] => 。 [80] => 酒 [81] => 钟 [82] => 悭 [83] => 、 [84] => 贮 [85] => 愁 [86] => 多 [87] => 少 [88] => 。 [89] => 记 [90] => 得 [91] => 短 [92] => 亭 [93] => 归 [94] => 马 [95] => , [96] => 暮 [97] => 衙 [98] => 蜂 [99] => 闹 [100] => 。 [101] => 豆 [102] => 蔻 [103] => 钗 [104] => 梁 [105] => 恨 [106] => 袅 [107] => 。 [108] => 但 [109] => 怅 [110] => 望 [111] => 、 [112] => 天 [113] => 涯 [114] => 岁 [115] => 华 [116] => 老 [117] => 。 [118] => 远 [119] => 信 [120] => 难 [121] => 封 [122] => , [123] => 吴 [124] => 云 [125] => 雁 [126] => 杳 [127] => 。 [128] => < [129] => / [130] => p [131] => > ) Array ( [0] => 天 [1] => 香 [2] => · [3] => 蜡 [4] => 梅 )
宋代·吴文英的简介
吴文英(约1200~1260),字君特,号梦窗,晚年又号觉翁,四明(今浙江宁波)人。原出翁姓,后出嗣吴氏。与贾似道友善。有《梦窗词集》一部,存词三百四十余首,分四卷本与一卷本。其词作数量丰沃,风格雅致,多酬答、伤时与忆悼之作,号“词中李商隐”。而后世品评却甚有争论。
...〔► 吴文英的诗(46篇)〕