Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 翠 [4] => 苑 [5] => 红 [6] => 芳 [7] => 晴 [8] => 满 [9] => 目 [10] => 。 [11] => 绮 [12] => 席 [13] => 流 [14] => 莺 [15] => , [16] => 上 [17] => 下 [18] => 长 [19] => 相 [20] => 逐 [21] => 。 [22] => 紫 [23] => 陌 [24] => 闲 [25] => 随 [26] => 金 [27] => 坜 [28] => 辘 [29] => 。 [30] => 马 [31] => 蹄 [32] => 踏 [33] => 遍 [34] => 春 [35] => 郊 [36] => 绿 [37] => 。 [38] => < [39] => / [40] => p [41] => > [42] => < [43] => p [44] => > [45] => 一 [46] => 觉 [47] => 年 [48] => 华 [49] => 春 [50] => 梦 [51] => 促 [52] => 。 [53] => 往 [54] => 事 [55] => 悠 [56] => 悠 [57] => , [58] => 百 [59] => 种 [60] => 寻 [61] => 思 [62] => 足 [63] => 。 [64] => 烟 [65] => 雨 [66] => 满 [67] => 楼 [68] => 山 [69] => 断 [70] => 续 [71] => 。 [72] => 人 [73] => 闲 [74] => 倚 [75] => 遍 [76] => 阑 [77] => 干 [78] => 曲 [79] => 。 [80] => < [81] => / [82] => p [83] => > ) Array ( [0] => 蝶 [1] => 恋 [2] => 花 [3] => · [4] => 翠 [5] => 苑 [6] => 红 [7] => 芳 [8] => 晴 [9] => 满 [10] => 目 )
宋代·欧阳修的简介
欧阳修(1007-1072),字永叔,号醉翁,晚号“六一居士”。汉族,吉州永丰(今江西省永丰县)人,因吉州原属庐陵郡,以“庐陵欧阳修”自居。谥号文忠,世称欧阳文忠公。北宋政治家、文学家、史学家,与韩愈、柳宗元、王安石、苏洵、苏轼、苏辙、曾巩合称“唐宋八大家”。后人又将其与韩愈、柳宗元和苏轼合称“千古文章四大家”。
...〔► 欧阳修的诗(40篇)〕