Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 留 [4] => 春 [5] => 不 [6] => 住 [7] => , [8] => 费 [9] => 尽 [10] => 莺 [11] => 儿 [12] => 语 [13] => 。 [14] => 满 [15] => 地 [16] => 残 [17] => 红 [18] => 宫 [19] => 锦 [20] => 污 [21] => , [22] => 昨 [23] => 夜 [24] => 南 [25] => 园 [26] => 风 [27] => 雨 [28] => 。 [29] => < [30] => / [31] => p [32] => > [33] => < [34] => p [35] => > [36] => 小 [37] => 怜 [38] => 初 [39] => 上 [40] => 琵 [41] => 琶 [42] => , [43] => 晓 [44] => 来 [45] => 思 [46] => 绕 [47] => 天 [48] => 涯 [49] => 。 [50] => 不 [51] => 肯 [52] => 画 [53] => 堂 [54] => 朱 [55] => 户 [56] => , [57] => 春 [58] => 风 [59] => 自 [60] => 在 [61] => 杨 [62] => 花 [63] => 。 [64] => < [65] => / [66] => p [67] => > ) Array ( [0] => 清 [1] => 平 [2] => 乐 [3] => · [4] => 留 [5] => 春 [6] => 不 [7] => 住 )
宋代·王安国的简介
王安国(1028年-1074年)字平甫,王安石大弟。熙宁进士。北宋临川(今江西省东乡县上池村)人。北宋著名诗人。世称王安礼、王安国、王雱为“临川三王”。王安国器识磊落,文思敏捷,曾巩谓其“于书无所不通,其明于是非得失之理为尤详,其文闳富典重,其诗博而深。
...〔► 王安国的诗(3篇)〕