Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 一 [4] => 山 [5] => 门 [6] => 作 [7] => 两 [8] => 山 [9] => 门 [10] => , [11] => 两 [12] => 寺 [13] => 原 [14] => 从 [15] => 一 [16] => 寺 [17] => 分 [18] => 。 [19] => < [20] => / [21] => p [22] => > [23] => < [24] => p [25] => > [26] => 东 [27] => 涧 [28] => 水 [29] => 流 [30] => 西 [31] => 涧 [32] => 水 [33] => , [34] => 南 [35] => 山 [36] => 云 [37] => 起 [38] => 北 [39] => 山 [40] => 云 [41] => 。 [42] => < [43] => / [44] => p [45] => > [46] => < [47] => p [48] => > [49] => 前 [50] => 台 [51] => 花 [52] => 发 [53] => 后 [54] => 台 [55] => 见 [56] => , [57] => 上 [58] => 界 [59] => 钟 [60] => 声 [61] => 下 [62] => 界 [63] => 闻 [64] => 。 [65] => < [66] => / [67] => p [68] => > [69] => < [70] => p [71] => > [72] => 遥 [73] => 想 [74] => 吾 [75] => 师 [76] => 行 [77] => 道 [78] => 处 [79] => , [80] => 天 [81] => 香 [82] => 桂 [83] => 子 [84] => 落 [85] => 纷 [86] => 纷 [87] => 。 [88] => < [89] => / [90] => p [91] => > ) Array ( [0] => 寄 [1] => 韬 [2] => 光 [3] => 禅 [4] => 师 )
唐代·白居易的简介
白居易(772年-846年),字乐天,号香山居士,又号醉吟先生,祖籍太原,到其曾祖父时迁居下邽,生于河南新郑。是唐代伟大的现实主义诗人,唐代三大诗人之一。白居易与元稹共同倡导新乐府运动,世称“元白”,与刘禹锡并称“刘白”。白居易的诗歌题材广泛,形式多样,语言平易通俗,有“诗魔”和“诗王”之称。官至翰林学士、左赞善大夫。公元846年,白居易在洛阳逝世,葬于香山。有《白氏长庆集》传世,代表诗作有《长恨歌》、《卖炭翁》、《琵琶行》等。
...〔► 白居易的诗(65篇)〕