Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 花 [4] => 滴 [5] => 露 [6] => , [7] => 柳 [8] => 摇 [9] => 烟 [10] => , [11] => 艳 [12] => 阳 [13] => 天 [14] => 。 [15] => 雨 [16] => 霁 [17] => 山 [18] => 樱 [19] => 红 [20] => 欲 [21] => 烂 [22] => , [23] => 谷 [24] => 莺 [25] => 迁 [26] => 。 [27] => < [28] => / [29] => p [30] => > [31] => < [32] => p [33] => > [34] => 饮 [35] => 处 [36] => 交 [37] => 飞 [38] => 玉 [39] => 斝 [40] => , [41] => 游 [42] => 时 [43] => 倒 [44] => 把 [45] => 金 [46] => 鞭 [47] => 。 [48] => 风 [49] => 飐 [50] => 九 [51] => 衢 [52] => 榆 [53] => 叶 [54] => 动 [55] => , [56] => 簇 [57] => 青 [58] => 钱 [59] => 。 [60] => < [61] => / [62] => p [63] => > ) Array ( [0] => 春 [1] => 光 [2] => 好 [3] => · [4] => 花 [5] => 滴 [6] => 露 )
五代·欧阳炯的简介
(896-971)益州(今四川成都人),在后蜀任职为中书舍人。据《宣和画谱》载,他事孟昶时历任翰林学士、门下侍郎同平章事,随孟昶降宋后,授为散骑常侍,工诗文,特别长于词,又善长笛,是花间派重要作家。
...〔► 欧阳炯的诗(15篇)〕