Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 草 [4] => 芊 [5] => 芊 [6] => , [7] => 波 [8] => 漾 [9] => 漾 [10] => 。 [11] => 湖 [12] => 边 [13] => 草 [14] => 色 [15] => 连 [16] => 波 [17] => 涨 [18] => 。 [19] => 沿 [20] => 蓼 [21] => 岸 [22] => , [23] => 泊 [24] => 枫 [25] => 汀 [26] => , [27] => 天 [28] => 际 [29] => 玉 [30] => 轮 [31] => 初 [32] => 上 [33] => 。 [34] => < [35] => / [36] => p [37] => > [38] => < [39] => p [40] => > [41] => 扣 [42] => 舷 [43] => 歌 [44] => , [45] => 联 [46] => 极 [47] => 望 [48] => 。 [49] => 桨 [50] => 声 [51] => 伊 [52] => 轧 [53] => 知 [54] => 何 [55] => 向 [56] => ? [57] => 黄 [58] => 鹄 [59] => 叫 [60] => , [61] => 白 [62] => 鸥 [63] => 眠 [64] => , [65] => 谁 [66] => 似 [67] => 侬 [68] => 家 [69] => 疏 [70] => 旷 [71] => ? [72] => < [73] => / [74] => p [75] => > ) Array ( [0] => 渔 [1] => 歌 [2] => 子 [3] => · [4] => 草 [5] => 芊 [6] => 芊 )
五代·孙光宪的简介
孙光宪(901-968),字孟文,自号葆光子,属鸡,出生在陵州贵平(今属四川省仁寿县东北的向家乡贵坪村)。仕南平三世,累官荆南节度副使、朝议郎、检校秘书少监,试御史中丞。入宋,为黄州刺史。太祖乾德六年卒。《宋史》卷四八三、《十国春秋》卷一○二有传。孙光宪“性嗜经籍,聚书凡数千卷。或手自钞写,孜孜校雠,老而不废”。著有《北梦琐言》、《荆台集》、《橘斋集》等,仅《北梦琐言》传世。词存八十四首,风格与“花间”的浮艳、绮靡有所不同。刘毓盘辑入《唐五代宋辽金元名家词集六十种》中,又有王国维缉《孙中丞词》一卷。
...〔► 孙光宪的诗(25篇)〕