Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 春 [4] => 日 [5] => 宴 [6] => , [7] => 绿 [8] => 酒 [9] => 一 [10] => 杯 [11] => 歌 [12] => 一 [13] => 遍 [14] => 。 [15] => 再 [16] => 拜 [17] => 陈 [18] => 三 [19] => 愿 [20] => : [21] => 一 [22] => 愿 [23] => 郎 [24] => 君 [25] => 千 [26] => 岁 [27] => , [28] => 二 [29] => 愿 [30] => 妾 [31] => 身 [32] => 常 [33] => 健 [34] => , [35] => 三 [36] => 愿 [37] => 如 [38] => 同 [39] => 梁 [40] => 上 [41] => 燕 [42] => , [43] => 岁 [44] => 岁 [45] => 长 [46] => 相 [47] => 见 [48] => 。 [49] => < [50] => / [51] => p [52] => > ) Array ( [0] => 长 [1] => 命 [2] => 女 [3] => · [4] => 春 [5] => 日 [6] => 宴 )
五代·冯延巳的简介
冯延巳 (903--960)又名延嗣,字正中,五代广陵(今江苏省扬州市)人。在南唐做过宰相,生活过得很优裕、舒适。他的词多写闲情逸致辞,文人的气息很浓,对北宋初期的词人有比较大的影响。宋初《钓矶立谈》评其“学问渊博,文章颖发,辩说纵横”,其词集名《阳春集》。
...〔► 冯延巳的诗(18篇)〕