Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 志 [4] => 在 [5] => 烟 [6] => 霞 [7] => 慕 [8] => 隐 [9] => 沦 [10] => , [11] => 功 [12] => 成 [13] => 归 [14] => 看 [15] => 五 [16] => 湖 [17] => 春 [18] => 。 [19] => 一 [20] => 叶 [21] => 舟 [22] => 中 [23] => 吟 [24] => 复 [25] => 醉 [26] => , [27] => 云 [28] => 水 [29] => 。 [30] => 此 [31] => 时 [32] => 方 [33] => 识 [34] => 自 [35] => 由 [36] => 身 [37] => 。 [38] => < [39] => / [40] => p [41] => > [42] => < [43] => p [44] => > [45] => 花 [46] => 岛 [47] => 为 [48] => 邻 [49] => 鸥 [50] => 作 [51] => 侣 [52] => , [53] => 深 [54] => 处 [55] => 。 [56] => 经 [57] => 年 [58] => 不 [59] => 见 [60] => 市 [61] => 朝 [62] => 人 [63] => 。 [64] => 已 [65] => 得 [66] => 希 [67] => 夷 [68] => 微 [69] => 妙 [70] => 旨 [71] => , [72] => 潜 [73] => 喜 [74] => 。 [75] => 荷 [76] => 衣 [77] => 蕙 [78] => 带 [79] => 绝 [80] => 纤 [81] => 尘 [82] => 。 [83] => < [84] => / [85] => p [86] => > ) Array ( [0] => 定 [1] => 风 [2] => 波 [3] => · [4] => 志 [5] => 在 [6] => 烟 [7] => 霞 [8] => 慕 [9] => 隐 [10] => 沦 )
五代·李珣的简介
李珣(855?-930?),五代词人。字德润,其祖先为波斯人。居家梓州(四川省三台)。生卒年均不详,约唐昭宗乾宁中前后在世。少有时名,所吟诗句,往往动人。妹舜弦为王衍昭仪,他尝以秀才预宾贡。又通医理,兼卖香药,可见他还不脱波斯人本色。蜀亡,遂亦不仕他姓。珣著有琼瑶集,已佚,今存词五十四首,(见《唐五代词》)多感慨之音。)
...〔► 李珣的诗(17篇)〕