Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 睿 [4] => 赏 [5] => 叶 [6] => 春 [7] => 芳 [8] => , [9] => 开 [10] => 筵 [11] => 临 [12] => 画 [13] => 堂 [14] => 。 [15] => 庭 [16] => 梅 [17] => 飘 [18] => 早 [19] => 素 [20] => , [21] => 檐 [22] => 柳 [23] => 变 [24] => 初 [25] => 黄 [26] => 。 [27] => < [28] => / [29] => p [30] => > [31] => < [32] => p [33] => > [34] => 八 [35] => 珍 [36] => 罗 [37] => 玉 [38] => 俎 [39] => , [40] => 九 [41] => 酝 [42] => 湛 [43] => 金 [44] => 觞 [45] => 。 [46] => 筝 [47] => 响 [48] => 流 [49] => 飞 [50] => 阁 [51] => , [52] => 歌 [53] => 尘 [54] => 落 [55] => 妓 [56] => 行 [57] => 。 [58] => < [59] => / [60] => p [61] => > [62] => < [63] => p [64] => > [65] => 何 [66] => 必 [67] => 西 [68] => 园 [69] => 夜 [70] => , [71] => 空 [72] => 承 [73] => 明 [74] => 月 [75] => 光 [76] => 。 [77] => < [78] => / [79] => p [80] => > ) Array ( [0] => 和 [1] => 初 [2] => 春 [3] => 宴 [4] => 东 [5] => 堂 [6] => 应 [7] => 令 [8] => 诗 )
隋代·刘端的简介
刘端(前165年—前107年),汉景帝刘启之子,周亚夫平定七国之乱后,封胶西王。史载刘端“为人贼戾,又阳痿,一近妇人,病数月,有所爱幸少年,以为郎。郎与后宫乱,端禽灭之,及杀其子女”。刘端在位四十七年去世,终于因没有儿子继承王位,封国废除,封地并入朝廷,成为胶西郡。
...〔► 刘端的诗(1篇)〕