Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 开 [4] => 邛 [5] => 昔 [6] => 柔 [7] => 远 [8] => , [9] => 宾 [10] => 越 [11] => 尽 [12] => 招 [13] => 携 [14] => 。 [15] => 岂 [16] => 若 [17] => 驰 [18] => 天 [19] => 使 [20] => , [21] => 玉 [22] => 节 [23] => 抚 [24] => 遗 [25] => 黎 [26] => 。 [27] => < [28] => / [29] => p [30] => > [31] => < [32] => p [33] => > [34] => 五 [35] => 祠 [36] => 临 [37] => 渭 [38] => 北 [39] => , [40] => 双 [41] => 岭 [42] => 带 [43] => 崤 [44] => 西 [45] => 。 [46] => 故 [47] => 关 [48] => 看 [49] => 金 [50] => 马 [51] => , [52] => 馀 [53] => 坛 [54] => 听 [55] => 宝 [56] => 鸡 [57] => 。 [58] => < [59] => / [60] => p [61] => > [62] => < [63] => p [64] => > [65] => 垂 [66] => 丝 [67] => 被 [68] => 柳 [69] => 陌 [70] => , [71] => 落 [72] => 锦 [73] => 覆 [74] => 桃 [75] => 蹊 [76] => 。 [77] => 分 [78] => 祛 [79] => 俄 [80] => 易 [81] => 惨 [82] => , [83] => 离 [84] => 思 [85] => 实 [86] => 难 [87] => 赍 [88] => 。 [89] => < [90] => / [91] => p [92] => > [93] => < [94] => p [95] => > [96] => 极 [97] => 野 [98] => 云 [99] => 峰 [100] => 合 [101] => , [102] => 遥 [103] => 嶂 [104] => 日 [105] => 轮 [106] => 低 [107] => 。 [108] => 尘 [109] => 暗 [110] => 前 [111] => 旌 [112] => 没 [113] => , [114] => 风 [115] => 长 [116] => 后 [117] => 骑 [118] => 嘶 [119] => 。 [120] => < [121] => / [122] => p [123] => > [124] => < [125] => p [126] => > [127] => 灞 [128] => 陵 [129] => 行 [130] => 可 [131] => 望 [132] => , [133] => 函 [134] => 谷 [135] => 久 [136] => 无 [137] => 泥 [138] => 。 [139] => 须 [140] => 君 [141] => 劳 [142] => 旋 [143] => 罢 [144] => , [145] => 春 [146] => 草 [147] => 共 [148] => 萋 [149] => 萋 [150] => 。 [151] => < [152] => / [153] => p [154] => > ) Array ( [0] => 赠 [1] => 刘 [2] => 仪 [3] => 同 [4] => 西 [5] => 聘 [6] => 诗 )
隋代·卢思道的简介
卢思道(公元531年-583年)字子行。范阳(今河北涿州)人。年轻时师事“北朝三才”之一邢劭(字子才),以才学重于当时,仕于北齐。齐宣王卒,朝臣各作挽歌10首,择善者用之,思道十得其八,时称“八米卢郎”。北齐末待诏文林馆。北周灭齐后入长安,官至散骑侍郎。一生的主要文学活动在北朝。
...〔► 卢思道的诗(28篇)〕