Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 我 [4] => 行 [5] => 五 [6] => 岭 [7] => 表 [8] => 。 [9] => < [10] => / [11] => p [12] => > [13] => < [14] => p [15] => > [16] => 辞 [17] => 乡 [18] => 二 [19] => 十 [20] => 年 [21] => 。 [22] => < [23] => / [24] => p [25] => > [26] => < [27] => p [28] => > [29] => 闻 [30] => 莺 [31] => 欲 [32] => 动 [33] => 咏 [34] => 。 [35] => < [36] => / [37] => p [38] => > [39] => < [40] => p [41] => > [42] => 披 [43] => 雾 [44] => 即 [45] => 依 [46] => 然 [47] => 。 [48] => < [49] => / [50] => p [51] => > [52] => < [53] => p [54] => > [55] => 畴 [56] => 昔 [57] => 同 [58] => 寮 [59] => 宷 [60] => 。 [61] => < [62] => / [63] => p [64] => > [65] => < [66] => p [67] => > [68] => 今 [69] => 随 [70] => 年 [71] => 代 [72] => 改 [73] => 。 [74] => < [75] => / [76] => p [77] => > [78] => < [79] => p [80] => > [81] => 借 [82] => 问 [83] => 藏 [84] => 书 [85] => 处 [86] => 。 [87] => < [88] => / [89] => p [90] => > [91] => < [92] => p [93] => > [94] => 唯 [95] => 君 [96] => 故 [97] => 人 [98] => 在 [99] => 。 [100] => < [101] => / [102] => p [103] => > [104] => < [105] => p [106] => > [107] => 故 [108] => 人 [109] => 名 [110] => 宦 [111] => 高 [112] => 。 [113] => < [114] => / [115] => p [116] => > [117] => < [118] => p [119] => > [120] => 霜 [121] => 简 [122] => 肃 [123] => 权 [124] => 豪 [125] => 。 [126] => < [127] => / [128] => p [129] => > [130] => < [131] => p [132] => > [133] => 谁 [134] => 知 [135] => 怀 [136] => 九 [137] => 叹 [138] => 。 [139] => < [140] => / [141] => p [142] => > [143] => < [144] => p [145] => > [146] => 徒 [147] => 然 [148] => 泣 [149] => 二 [150] => 毛 [151] => 。 [152] => < [153] => / [154] => p [155] => > [156] => < [157] => p [158] => > [159] => 步 [160] => 出 [161] => 东 [162] => 郊 [163] => 望 [164] => 。 [165] => < [166] => / [167] => p [168] => > [169] => < [170] => p [171] => > [172] => 心 [173] => 游 [174] => 江 [175] => 海 [176] => 上 [177] => 。 [178] => < [179] => / [180] => p [181] => > [182] => < [183] => p [184] => > [185] => 遇 [186] => 物 [187] => 便 [188] => 今 [189] => 古 [190] => 。 [191] => < [192] => / [193] => p [194] => > [195] => < [196] => p [197] => > [198] => 何 [199] => 为 [200] => 不 [201] => 惆 [202] => 怅 [203] => 。 [204] => < [205] => / [206] => p [207] => > [208] => < [209] => p [210] => > [211] => 初 [212] => 晴 [213] => 原 [214] => 野 [215] => 开 [216] => 。 [217] => < [218] => / [219] => p [220] => > [221] => < [222] => p [223] => > [224] => 宿 [225] => 雨 [226] => 润 [227] => 条 [228] => 枚 [229] => 。 [230] => < [231] => / [232] => p [233] => > [234] => < [235] => p [236] => > [237] => 丛 [238] => 花 [239] => 曙 [240] => 从 [241] => 发 [242] => 。 [243] => < [244] => / [245] => p [246] => > [247] => < [248] => p [249] => > [250] => 一 [251] => 鸟 [252] => 雾 [253] => 中 [254] => 来 [255] => 。 [256] => < [257] => / [258] => p [259] => > [260] => < [261] => p [262] => > [263] => 淹 [264] => 留 [265] => 兰 [266] => 蕙 [267] => 苑 [268] => 。 [269] => < [270] => / [271] => p [272] => > [273] => < [274] => p [275] => > [276] => 吟 [277] => 啸 [278] => 芳 [279] => 菲 [280] => 晚 [281] => 。 [282] => < [283] => / [284] => p [285] => > [286] => < [287] => p [288] => > [289] => 忘 [290] => 怀 [291] => 静 [292] => 躁 [293] => 间 [294] => 。 [295] => < [296] => / [297] => p [298] => > [299] => < [300] => p [301] => > [302] => 自 [303] => 觉 [304] => 风 [305] => 尘 [306] => 远 [307] => 。 [308] => < [309] => / [310] => p [311] => > [312] => < [313] => p [314] => > [315] => 白 [316] => 社 [317] => 聊 [318] => 可 [319] => 依 [320] => 。 [321] => < [322] => / [323] => p [324] => > [325] => < [326] => p [327] => > [328] => 青 [329] => 山 [330] => 乍 [331] => 采 [332] => 薇 [333] => 。 [334] => < [335] => / [336] => p [337] => > [338] => < [339] => p [340] => > [341] => 钟 [342] => 牙 [343] => 乃 [344] => 得 [345] => 性 [346] => 。 [347] => < [348] => / [349] => p [350] => > [351] => < [352] => p [353] => > [354] => 语 [355] => 默 [356] => 岂 [357] => 同 [358] => 归 [359] => 。 [360] => < [361] => / [362] => p [363] => > ) Array ( [0] => 诒 [1] => 孔 [2] => 中 [3] => 丞 [4] => 奂 [5] => 诗 )
隋代·江总的简介
江总(519~594)著名南朝陈大臣、文学家。字总持,祖籍济阳考城(今河南兰考)。出身高门,幼聪敏,有文才。年十八,为宣惠武陵王府法曹参军,迁尚书殿中郎。所作诗篇深受梁武帝赏识,官至太常卿。张缵、王筠、刘之遴,乃一时高才学士,皆对江总雅相推重,与之为忘年友。侯景之乱后,避难会稽,流寓岭南,至陈文帝天嘉四年(563)才被征召回建康,任中书侍郎。陈后主时,官至尚书令,故世称“江令”。任上“总当权宰,不持政务,但日与后主游宴后庭”,“由是国政日颓,纲纪不立”(《陈书·江总传》)。隋文帝开皇九年(589)灭陈,江总入隋为上开府,后放回江南,去世于江都(今江苏扬州)。
...〔► 江总的诗(108篇)〕