Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 北 [4] => 陆 [5] => 玄 [6] => 冬 [7] => 盛 [8] => , [9] => 南 [10] => 至 [11] => 晷 [12] => 漏 [13] => 长 [14] => 。 [15] => 端 [16] => 拱 [17] => 朝 [18] => 万 [19] => 国 [20] => , [21] => 守 [22] => 文 [23] => 继 [24] => 百 [25] => 王 [26] => 。 [27] => < [28] => / [29] => p [30] => > [31] => < [32] => p [33] => > [34] => 至 [35] => 德 [36] => 惭 [37] => 日 [38] => 用 [39] => , [40] => 治 [41] => 道 [42] => 愧 [43] => 时 [44] => 康 [45] => 。 [46] => 新 [47] => 邑 [48] => 建 [49] => 嵩 [50] => 岳 [51] => , [52] => 双 [53] => 阙 [54] => 临 [55] => 洛 [56] => 阳 [57] => 。 [58] => < [59] => / [60] => p [61] => > [62] => < [63] => p [64] => > [65] => 圭 [66] => 景 [67] => 正 [68] => 八 [69] => 表 [70] => , [71] => 道 [72] => 路 [73] => 均 [74] => 四 [75] => 方 [76] => 。 [77] => 碧 [78] => 空 [79] => 霜 [80] => 华 [81] => 净 [82] => , [83] => 朱 [84] => 庭 [85] => 皎 [86] => 日 [87] => 光 [88] => 。 [89] => < [90] => / [91] => p [92] => > [93] => < [94] => p [95] => > [96] => 缨 [97] => 佩 [98] => 既 [99] => 济 [100] => 济 [101] => , [102] => 钟 [103] => 鼓 [104] => 何 [105] => 锽 [106] => 锽 [107] => 。 [108] => 文 [109] => 戟 [110] => 翊 [111] => 高 [112] => 殿 [113] => , [114] => 采 [115] => 眊 [116] => 分 [117] => 修 [118] => 廊 [119] => 。 [120] => < [121] => / [122] => p [123] => > [124] => < [125] => p [126] => > [127] => 元 [128] => 首 [129] => 乏 [130] => 明 [131] => 哲 [132] => , [133] => 股 [134] => 肱 [135] => 贵 [136] => 惟 [137] => 良 [138] => 。 [139] => 舟 [140] => 楫 [141] => 行 [142] => 有 [143] => 寄 [144] => , [145] => 庶 [146] => 此 [147] => 王 [148] => 化 [149] => 昌 [150] => 。 [151] => < [152] => / [153] => p [154] => > ) Array ( [0] => 冬 [1] => 至 [2] => 乾 [3] => 阳 [4] => 殿 [5] => 受 [6] => 朝 [7] => 诗 )
隋代·杨广的简介
隋炀帝杨广(569年-618年4月11日),华阴人(今陕西华阴)人,生于隋京师长安,是隋朝第二位皇帝,一名英,小字阿麽。隋文帝杨坚、独孤皇后的次子,开皇元年(581年)立为晋王,开皇二十年(600年)十一月立为太子,仁寿四年(604年)七月继位。他在位期间修建大运河(开通永济渠、通济渠,加修邗沟、江南运河),营建东都洛阳,开创科举制度,亲征吐谷浑,三征高句丽,因为滥用民力,造成天下大乱直接导致了隋朝的灭亡。公元618年在江都被部下缢杀。唐朝谥炀皇帝,夏王窦建德谥闵皇帝,其孙杨侗谥为世祖明皇帝。《全隋诗》录存其诗40多首。
...〔► 杨广的诗(44篇)〕