Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 客 [4] => 行 [5] => 万 [6] => 馀 [7] => 里 [8] => , [9] => 眇 [10] => 然 [11] => 沧 [12] => 海 [13] => 上 [14] => 。 [15] => 五 [16] => 岭 [17] => 常 [18] => 炎 [19] => 郁 [20] => , [21] => 百 [22] => 越 [23] => 多 [24] => 山 [25] => 瘴 [26] => 。 [27] => < [28] => / [29] => p [30] => > [31] => < [32] => p [33] => > [34] => 兼 [35] => 以 [36] => 劳 [37] => 形 [38] => 神 [39] => , [40] => 遂 [41] => 此 [42] => 婴 [43] => 疲 [44] => 恙 [45] => 。 [46] => 桐 [47] => 雷 [48] => 邈 [49] => 已 [50] => 远 [51] => , [52] => 砭 [53] => 石 [54] => 良 [55] => 难 [56] => 访 [57] => 。 [58] => < [59] => / [60] => p [61] => > [62] => < [63] => p [64] => > [65] => 抱 [66] => 影 [67] => 私 [68] => 自 [69] => 怜 [70] => , [71] => 沾 [72] => 襟 [73] => 独 [74] => 惆 [75] => 怅 [76] => 。 [77] => 毗 [78] => 城 [79] => 有 [80] => 长 [81] => 者 [82] => , [83] => 生 [84] => 平 [85] => 夙 [86] => 所 [87] => 尚 [88] => 。 [89] => < [90] => / [91] => p [92] => > [93] => < [94] => p [95] => > [96] => 复 [97] => 藉 [98] => 大 [99] => 因 [100] => 缘 [101] => , [102] => 勉 [103] => 以 [104] => 深 [105] => 回 [106] => 向 [107] => 。 [108] => 心 [109] => 路 [110] => 资 [111] => 调 [112] => 伏 [113] => , [114] => 于 [115] => 焉 [116] => 念 [117] => 实 [118] => 相 [119] => 。 [120] => < [121] => / [122] => p [123] => > [124] => < [125] => p [126] => > [127] => 水 [128] => 沫 [129] => 本 [130] => 难 [131] => 摩 [132] => , [133] => 乾 [134] => 城 [135] => 空 [136] => 有 [137] => 庆 [138] => 。 [139] => 是 [140] => 生 [141] => 非 [142] => 至 [143] => 理 [144] => , [145] => 是 [146] => 我 [147] => 皆 [148] => 虚 [149] => 妄 [150] => 。 [151] => < [152] => / [153] => p [154] => > [155] => < [156] => p [157] => > [158] => 求 [159] => 之 [160] => 不 [161] => 可 [162] => 得 [163] => , [164] => 谁 [165] => 其 [166] => 受 [167] => 业 [168] => 障 [169] => 。 [170] => 信 [171] => 矣 [172] => 大 [173] => 医 [174] => 王 [175] => , [176] => 兹 [177] => 力 [178] => 诚 [179] => 难 [180] => 量 [181] => 。 [182] => < [183] => / [184] => p [185] => > ) Array ( [0] => 卧 [1] => 疾 [2] => 闽 [3] => 越 [4] => 述 [5] => 净 [6] => 名 [7] => 意 [8] => 诗 )
隋代·王胄的简介
王胄(558~613年),字承基,祖籍琅玡临沂(今山东临沂),生于润州建康城(今江苏南京),王导八世孙。隋朝大臣,文学家。少有逸才,初仕陈朝,陈亡入隋,晋王杨广引为学士。大业初年,为著作佐郎。从征辽东,进授朝散大夫。生性疏率不伦,自恃才高,凌傲时人。杨玄感常与交游,大业九年(613年)杨玄感谋反败亡,潜还江左,被捕坐诛。
...〔► 王胄的诗(19篇)〕