Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 畏 [4] => 玉 [5] => 心 [6] => 常 [7] => 骇 [8] => , [9] => 填 [10] => 河 [11] => 力 [12] => 已 [13] => 穷 [14] => 。 [15] => 夜 [16] => 飞 [17] => 还 [18] => 绕 [19] => 树 [20] => , [21] => 朝 [22] => 鸣 [23] => 且 [24] => 向 [25] => 风 [26] => 。 [27] => < [28] => / [29] => p [30] => > [31] => < [32] => p [33] => > [34] => 知 [35] => 来 [36] => 宁 [37] => 自 [38] => 伐 [39] => , [40] => 识 [41] => 岁 [42] => 不 [43] => 论 [44] => 功 [45] => 。 [46] => 早 [47] => 晚 [48] => 时 [49] => 应 [50] => 至 [51] => , [52] => 轻 [53] => 举 [54] => 一 [55] => 排 [56] => 空 [57] => 。 [58] => < [59] => / [60] => p [61] => > ) Array ( [0] => 园 [1] => 树 [2] => 有 [3] => 巢 [4] => 鹊 [5] => 戏 [6] => 以 [7] => 咏 [8] => 之 )
隋代·魏澹的简介
隋钜鹿曲阳人,字彦深。博览经史,好学,善属文。初仕北齐为中书舍人,与修国史。入北周为纳言中士。隋文帝受禅,除太子舍人,迁著作郎。令注《庾信集》,撰《笑苑》等。后以魏收所撰《魏书》褒贬失实,平绘《中兴书》事不伦序,乃诏澹别成《魏史》,时称其善。有文集二十卷。
...〔► 魏澹的诗(5篇)〕