Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 洞 [4] => 门 [5] => 凉 [6] => 气 [7] => 满 [8] => , [9] => 闲 [10] => 馆 [11] => 夕 [12] => 阴 [13] => 生 [14] => 。 [15] => 弦 [16] => 随 [17] => 流 [18] => 水 [19] => 急 [20] => , [21] => 调 [22] => 杂 [23] => 秋 [24] => 风 [25] => 清 [26] => 。 [27] => < [28] => / [29] => p [30] => > [31] => < [32] => p [33] => > [34] => 掩 [35] => 抑 [36] => 朝 [37] => 飞 [38] => 弄 [39] => , [40] => 凄 [41] => 断 [42] => 夜 [43] => 啼 [44] => 声 [45] => 。 [46] => 至 [47] => 人 [48] => 齐 [49] => 物 [50] => 我 [51] => , [52] => 持 [53] => 此 [54] => 悦 [55] => 高 [56] => 情 [57] => 。 [58] => < [59] => / [60] => p [61] => > ) Array ( [0] => 听 [1] => 琴 [2] => 诗 )
南北朝·萧悫的简介
萧悫,(约公元561年前后在世)字仁祖,兰陵人。生卒年不详,约北齐武成帝太宁元年前后在世。工于诗咏。天保中,公元554年(左右)入齐。武平中,公元572年(左右)为太子洗马。陈后主时,为齐州录事参军,待诏文林馆。卒于隋。悫曾于秋夜赋诗,其两句云:“芙蓉露下落,杨柳月中疏”。颇为知音所赏。有集九卷,(《隋书志》及《两唐书志》)行于世。
...〔► 萧悫的诗(18篇)〕