Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 秋 [4] => 风 [5] => 发 [6] => 离 [7] => 愿 [8] => , [9] => 明 [10] => 月 [11] => 照 [12] => 双 [13] => 心 [14] => 。 [15] => 偕 [16] => 歌 [17] => 亦 [18] => 遗 [19] => 调 [20] => , [21] => 别 [22] => 叹 [23] => 无 [24] => 残 [25] => 音 [26] => 。 [27] => < [28] => / [29] => p [30] => > [31] => < [32] => p [33] => > [34] => 开 [35] => 庭 [36] => 镜 [37] => 天 [38] => 路 [39] => , [40] => 馀 [41] => 光 [42] => 不 [43] => 可 [44] => 临 [45] => 。 [46] => 沿 [47] => 风 [48] => 披 [49] => 弱 [50] => 缕 [51] => , [52] => 迎 [53] => 辉 [54] => 贯 [55] => 玄 [56] => 针 [57] => 。 [58] => < [59] => / [60] => p [61] => > [62] => < [63] => p [64] => > [65] => 斯 [66] => 艺 [67] => 成 [68] => 无 [69] => 取 [70] => , [71] => 时 [72] => 物 [73] => 聊 [74] => 可 [75] => 寻 [76] => 。 [77] => < [78] => / [79] => p [80] => > ) Array ( [0] => 七 [1] => 夕 [2] => 诗 [3] => 二 [4] => 首 [5] => [6] => 其 [7] => 二 )
南北朝·刘骏的简介
(430—464)即刘骏。字休龙,小字道民。南朝宋文帝第三子。初封武陵王,历任湘、雍、徐等州刺史,都督诸州军事。文帝元嘉二十八年,率军镇压江汉蛮民起义。后文帝为太子刘劭所杀,率兵进讨,至新亭即位称帝,杀刘劭。在位期间,剪除宗室,重用中书通事舍人戴法兴、巢尚之、戴明宝,使专朝政。推行土断,并限制占山封水,抑制大族,加强君权,在位十一年。庙号世祖。
...〔► 刘骏的诗(27篇)〕