Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 日 [4] => 落 [5] => 应 [6] => 门 [7] => 闭 [8] => , [9] => 愁 [10] => 思 [11] => 百 [12] => 端 [13] => 生 [14] => 。 [15] => 况 [16] => 复 [17] => 昭 [18] => 阳 [19] => 近 [20] => , [21] => 风 [22] => 传 [23] => 歌 [24] => 吹 [25] => 声 [26] => 。 [27] => < [28] => / [29] => p [30] => > [31] => < [32] => p [33] => > [34] => 宠 [35] => 移 [36] => 终 [37] => 不 [38] => 恨 [39] => , [40] => 谗 [41] => 枉 [42] => 太 [43] => 无 [44] => 情 [45] => 。 [46] => 只 [47] => 言 [48] => 争 [49] => 分 [50] => 理 [51] => , [52] => 非 [53] => 妒 [54] => 舞 [55] => 腰 [56] => 轻 [57] => 。 [58] => < [59] => / [60] => p [61] => > ) Array ( [0] => 和 [1] => 婕 [2] => 妤 [3] => 怨 [4] => 诗 ) 和婕妤怨诗-刘令娴南北朝-橙子学习网
首页 > 诗文 > 和婕妤怨诗 > 拼音版

《和婕妤怨诗》拼音版

南北朝刘令娴

hejieyuyuanshi

riluoyingmenbichousibaiduanshengkuangfuzhaoyangjinfengzhuangechuishengchongyizhongbuhenchanwangtaiwuqingzhiyanzhengfenlifeiduwuyaoqing

刘令娴简介

南北朝·刘令娴的简介

刘令娴

南朝梁彭城人。刘孝绰三妹,嫁东海徐悱为妻。有才学,能为文。悱仕晋安郡,卒,丧归京师。令娴为祭文,凄怆哀感,为世传诵。

...〔► 刘令娴的诗(6篇)