Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 解 [4] => 帆 [5] => 憩 [6] => 通 [7] => 渚 [8] => , [9] => 息 [10] => 徒 [11] => 凭 [12] => 椒 [13] => 丘 [14] => 。 [15] => 粤 [16] => 值 [17] => 风 [18] => 景 [19] => 和 [20] => , [21] => 升 [22] => 高 [23] => 从 [24] => 远 [25] => 眸 [26] => 。 [27] => < [28] => / [29] => p [30] => > [31] => < [32] => p [33] => > [34] => 纪 [35] => 郢 [36] => 穷 [37] => 西 [38] => 路 [39] => , [40] => 湘 [41] => 梦 [42] => 极 [43] => 南 [44] => 流 [45] => 。 [46] => 杳 [47] => 哉 [48] => 汉 [49] => 阴 [50] => 永 [51] => , [52] => 浩 [53] => 焉 [54] => 江 [55] => 界 [56] => 修 [57] => 。 [58] => < [59] => / [60] => p [61] => > ) Array ( [0] => 登 [1] => 鲁 [2] => 山 [3] => 诗 )
南北朝·刘骏的简介
(430—464)即刘骏。字休龙,小字道民。南朝宋文帝第三子。初封武陵王,历任湘、雍、徐等州刺史,都督诸州军事。文帝元嘉二十八年,率军镇压江汉蛮民起义。后文帝为太子刘劭所杀,率兵进讨,至新亭即位称帝,杀刘劭。在位期间,剪除宗室,重用中书通事舍人戴法兴、巢尚之、戴明宝,使专朝政。推行土断,并限制占山封水,抑制大族,加强君权,在位十一年。庙号世祖。
...〔► 刘骏的诗(27篇)〕