Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 夏 [4] => 尽 [5] => 炎 [6] => 气 [7] => 微 [8] => , [9] => 火 [10] => 息 [11] => 凉 [12] => 风 [13] => 生 [14] => 。 [15] => 绿 [16] => 草 [17] => 未 [18] => 倾 [19] => 色 [20] => , [21] => 白 [22] => 露 [23] => 已 [24] => 盈 [25] => 庭 [26] => 。 [27] => < [28] => / [29] => p [30] => > [31] => < [32] => p [33] => > [34] => 远 [35] => 视 [36] => 秋 [37] => 云 [38] => 发 [39] => , [40] => 近 [41] => 听 [42] => 寒 [43] => 蝉 [44] => 鸣 [45] => 。 [46] => 运 [47] => 移 [48] => 矜 [49] => 物 [50] => 化 [51] => , [52] => 川 [53] => 上 [54] => 感 [55] => 馀 [56] => 情 [57] => 。 [58] => < [59] => / [60] => p [61] => > ) Array ( [0] => 初 [1] => 秋 [2] => 诗 )
南北朝·刘骏的简介
(430—464)即刘骏。字休龙,小字道民。南朝宋文帝第三子。初封武陵王,历任湘、雍、徐等州刺史,都督诸州军事。文帝元嘉二十八年,率军镇压江汉蛮民起义。后文帝为太子刘劭所杀,率兵进讨,至新亭即位称帝,杀刘劭。在位期间,剪除宗室,重用中书通事舍人戴法兴、巢尚之、戴明宝,使专朝政。推行土断,并限制占山封水,抑制大族,加强君权,在位十一年。庙号世祖。
...〔► 刘骏的诗(27篇)〕