Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 轘 [4] => 辕 [5] => 东 [6] => 北 [7] => 望 [8] => , [9] => 江 [10] => 汉 [11] => 西 [12] => 南 [13] => 永 [14] => 。 [15] => 羽 [16] => 旗 [17] => 映 [18] => 日 [19] => 移 [20] => , [21] => 铙 [22] => 吹 [23] => 临 [24] => 风 [25] => 警 [26] => 。 [27] => < [28] => / [29] => p [30] => > [31] => < [32] => p [33] => > [34] => 令 [35] => 王 [36] => 悯 [37] => 追 [38] => 送 [39] => , [40] => 纚 [41] => 舟 [42] => 宴 [43] => 俄 [44] => 顷 [45] => 。 [46] => 掩 [47] => 袂 [48] => 眺 [49] => 征 [50] => 云 [51] => , [52] => 衔 [53] => 杯 [54] => 惜 [55] => 馀 [56] => 景 [57] => 。 [58] => < [59] => / [60] => p [61] => > [62] => < [63] => p [64] => > [65] => 首 [66] => 燕 [67] => 徒 [68] => 有 [69] => 心 [70] => , [71] => 局 [72] => 步 [73] => 何 [74] => 由 [75] => 骋 [76] => 。 [77] => < [78] => / [79] => p [80] => > ) Array ( [0] => 侍 [1] => 宴 [2] => 离 [3] => 亭 [4] => 应 [5] => 令 [6] => 诗 )
南北朝·刘孝绰的简介
(481—539)南朝梁彭城人,本名冉,字孝绰,小字阿士。七岁能文,年十四,代父起草诏诰,号“神童”。梁武帝天监初,起家著作佐郎。后迁尚书水部郎。作诗得武帝嗟赏。累擢秘书丞,廷尉卿。被到洽所劾,免官。位终秘书监。
...〔► 刘孝绰的诗(62篇)〕