Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 边 [4] => 城 [5] => 与 [6] => 明 [7] => 月 [8] => , [9] => 俱 [10] => 在 [11] => 关 [12] => 山 [13] => 头 [14] => 。 [15] => 焚 [16] => 烽 [17] => 望 [18] => 别 [19] => 垒 [20] => , [21] => 击 [22] => 斗 [23] => 宿 [24] => 危 [25] => 楼 [26] => 。 [27] => < [28] => / [29] => p [30] => > [31] => < [32] => p [33] => > [34] => 团 [35] => 团 [36] => 婕 [37] => 妤 [38] => 扇 [39] => , [40] => 纤 [41] => 纤 [42] => 秦 [43] => 女 [44] => 钩 [45] => 。 [46] => 乡 [47] => 园 [48] => 谁 [49] => 共 [50] => 此 [51] => , [52] => 愁 [53] => 人 [54] => 屡 [55] => 益 [56] => 愁 [57] => 。 [58] => < [59] => / [60] => p [61] => > ) Array ( [0] => 关 [1] => 山 [2] => 月 )
南北朝·陆琼的简介
(537—586)南朝陈吴郡吴人,字伯玉。幼聪慧,能诗善弈,号为神童。武帝永定中,州举秀才。文帝天嘉中,以文学累迁尚书殿中郎,深为赏识。宣帝太建中,为给事黄门侍郎,转中庶子,领大著作,撰国史。后主即位,官至吏部尚书。以详练谱牒,号为称职。暮年思避权要,谢病不视事。尚清俭,俸禄尽散宗族。有集。
...〔► 陆琼的诗(6篇)〕