Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 兔 [4] => 园 [5] => 夹 [6] => 池 [7] => 水 [8] => 。 [9] => 修 [10] => 竹 [11] => 复 [12] => 檀 [13] => 栾 [14] => 。 [15] => 不 [16] => 如 [17] => 黄 [18] => 山 [19] => 苑 [20] => 。 [21] => 储 [22] => 胥 [23] => 与 [24] => 露 [25] => 寒 [26] => 。 [27] => < [28] => / [29] => p [30] => > [31] => < [32] => p [33] => > [34] => 逦 [35] => 迤 [36] => 傍 [37] => 无 [38] => 界 [39] => 。 [40] => 岑 [41] => 崟 [42] => 郁 [43] => 上 [44] => 干 [45] => 。 [46] => 上 [47] => 干 [48] => 入 [49] => 翠 [50] => 微 [51] => 。 [52] => 下 [53] => 趾 [54] => 连 [55] => 长 [56] => 薄 [57] => 。 [58] => < [59] => / [60] => p [61] => > [62] => < [63] => p [64] => > [65] => 芳 [66] => 露 [67] => 浸 [68] => 紫 [69] => 茎 [70] => 。 [71] => 秋 [72] => 风 [73] => 摇 [74] => 素 [75] => 萼 [76] => 。 [77] => 雁 [78] => 起 [79] => 宵 [80] => 未 [81] => 央 [82] => 。 [83] => 云 [84] => 间 [85] => 月 [86] => 将 [87] => 落 [88] => 。 [89] => < [90] => / [91] => p [92] => > [93] => < [94] => p [95] => > [96] => 照 [97] => 梁 [98] => 桂 [99] => 兮 [100] => 影 [101] => 徘 [102] => 徊 [103] => 。 [104] => 承 [105] => 露 [106] => 盘 [107] => 兮 [108] => 光 [109] => 照 [110] => 灼 [111] => 。 [112] => 寿 [113] => 陵 [114] => 之 [115] => 街 [116] => 走 [117] => 狐 [118] => 兔 [119] => 。 [120] => 金 [121] => 卮 [122] => 玉 [123] => 碗 [124] => 会 [125] => 销 [126] => 铄 [127] => 。 [128] => < [129] => / [130] => p [131] => > [132] => < [133] => p [134] => > [135] => 愿 [136] => 奉 [137] => 蒲 [138] => 萄 [139] => 花 [140] => 。 [141] => 为 [142] => 君 [143] => 实 [144] => 羽 [145] => 爵 [146] => 。 [147] => < [148] => / [149] => p [150] => > ) Array ( [0] => 京 [1] => 兆 [2] => 歌 )
南北朝·陆厥的简介
(472—499)南朝齐吴郡吴人,字韩卿。陆闲长子。好属文,五言诗体甚新变。州举秀才,为王晏少傅主簿、迁后军行参军。尝与沈约论四声。东昏侯永元初,父闲被诛,坐系尚方狱。寻遇赦。感恸而卒。
...〔► 陆厥的诗(15篇)〕