Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 江 [4] => 南 [5] => 可 [6] => 采 [7] => 莲 [8] => , [9] => 莲 [10] => 生 [11] => 荷 [12] => 已 [13] => 大 [14] => 。 [15] => 旅 [16] => 雁 [17] => 向 [18] => 南 [19] => 飞 [20] => , [21] => 浮 [22] => 云 [23] => 复 [24] => 如 [25] => 盖 [26] => 。 [27] => < [28] => / [29] => p [30] => > [31] => < [32] => p [33] => > [34] => 望 [35] => 美 [36] => 积 [37] => 风 [38] => 露 [39] => , [40] => 疏 [41] => 麻 [42] => 成 [43] => 襟 [44] => 带 [45] => 。 [46] => 双 [47] => 珠 [48] => 惑 [49] => 汉 [50] => 皋 [51] => , [52] => 蛾 [53] => 眉 [54] => 迷 [55] => 下 [56] => 蔡 [57] => 。 [58] => < [59] => / [60] => p [61] => > [62] => < [63] => p [64] => > [65] => 玉 [66] => 齿 [67] => 徒 [68] => 粲 [69] => 然 [70] => , [71] => 谁 [72] => 与 [73] => 启 [74] => 含 [75] => 贝 [76] => 。 [77] => < [78] => / [79] => p [80] => > ) Array ( [0] => 南 [1] => 郡 [2] => 歌 )
南北朝·陆厥的简介
(472—499)南朝齐吴郡吴人,字韩卿。陆闲长子。好属文,五言诗体甚新变。州举秀才,为王晏少傅主簿、迁后军行参军。尝与沈约论四声。东昏侯永元初,父闲被诛,坐系尚方狱。寻遇赦。感恸而卒。
...〔► 陆厥的诗(15篇)〕