Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 春 [4] => 色 [5] => 映 [6] => 澄 [7] => 陂 [8] => , [9] => 涵 [10] => 泳 [11] => 且 [12] => 相 [13] => 随 [14] => 。 [15] => 未 [16] => 上 [17] => 龙 [18] => 门 [19] => 路 [20] => , [21] => 聊 [22] => 戏 [23] => 芙 [24] => 蓉 [25] => 池 [26] => 。 [27] => < [28] => / [29] => p [30] => > [31] => < [32] => p [33] => > [34] => 触 [35] => 浪 [36] => 莲 [37] => 香 [38] => 动 [39] => , [40] => 乘 [41] => 流 [42] => 叶 [43] => 影 [44] => 披 [45] => 。 [46] => 相 [47] => 忘 [48] => 自 [49] => 有 [50] => 乐 [51] => , [52] => 庄 [53] => 惠 [54] => 岂 [55] => 能 [56] => 知 [57] => 。 [58] => < [59] => / [60] => p [61] => > ) Array ( [0] => 赋 [1] => 得 [2] => 莲 [3] => 下 [4] => 游 [5] => 鱼 [6] => 诗 )
南北朝·阮卓的简介
(531—589)南朝陈陈留尉氏人。幼聪敏,笃志经籍,善谈论,尤工五言诗。性至孝。陈文帝天康初,为新安王府记室参军,奉使招慰交阯。交阯多珍怪之产,卓一无所取,时论称廉。陈后主至德元年,入为德教殿学士。后退居里舍,以文酒自娱。陈亡入隋,途中疾卒。
...〔► 阮卓的诗(6篇)〕