Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 福 [4] => 界 [5] => 新 [6] => 开 [7] => 划 [8] => , [9] => 名 [10] => 僧 [11] => 共 [12] => 下 [13] => 筵 [14] => 。 [15] => 杨 [16] => 枝 [17] => 生 [18] => 拱 [19] => 树 [20] => , [21] => 锡 [22] => 杖 [23] => 咒 [24] => 飞 [25] => 泉 [26] => 。 [27] => < [28] => / [29] => p [30] => > [31] => < [32] => p [33] => > [34] => 石 [35] => 座 [36] => 应 [37] => 朝 [38] => 讲 [39] => , [40] => 山 [41] => 龛 [42] => 拟 [43] => 夜 [44] => 禅 [45] => 。 [46] => 当 [47] => 非 [48] => 舍 [49] => 卫 [50] => 国 [51] => , [52] => 卖 [53] => 地 [54] => 取 [55] => 金 [56] => 钱 [57] => 。 [58] => < [59] => / [60] => p [61] => > ) Array ( [0] => 从 [1] => 游 [2] => 天 [3] => 中 [4] => 寺 [5] => 应 [6] => 令 [7] => 诗 )
南北朝·沈炯的简介
南朝陈吴兴武康人,字礼明,或作初明。沈瑀孙,沈续子。少有文名。仕梁,为尚书左户侍郎、吴令。侯景陷建康,景将宋子仙欲委以书记,坚辞,几被杀。后入王僧辩幕府,羽檄军书,皆出其手。西魏陷荆州,被虏。以母在南,上表陈情,获归淮南。陈武帝即位,加通直散骑常侍,预谋军国大政。文帝又重其才,会寇乱,欲使因是立功,加明威将军,遣还乡里收合徒众,以疾卒于吴中,时年五十九。谥恭子。
...〔► 沈炯的诗(19篇)〕