Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 容 [4] => 容 [5] => 寒 [6] => 烟 [7] => 起 [8] => , [9] => 翘 [10] => 翘 [11] => 望 [12] => 行 [13] => 子 [14] => 。 [15] => 行 [16] => 子 [17] => 殊 [18] => 未 [19] => 归 [20] => , [21] => 寤 [22] => 寐 [23] => 君 [24] => 容 [25] => 辉 [26] => 。 [27] => < [28] => / [29] => p [30] => > [31] => < [32] => p [33] => > [34] => 夜 [35] => 中 [36] => 心 [37] => 爱 [38] => 促 [39] => , [40] => 觉 [41] => 后 [42] => 阻 [43] => 河 [44] => 曲 [45] => 。 [46] => 河 [47] => 曲 [48] => 万 [49] => 里 [50] => 馀 [51] => , [52] => 情 [53] => 交 [54] => 襟 [55] => 袖 [56] => 疏 [57] => 。 [58] => < [59] => / [60] => p [61] => > [62] => < [63] => p [64] => > [65] => 珠 [66] => 露 [67] => 春 [68] => 华 [69] => 返 [70] => , [71] => 璇 [72] => 霜 [73] => 秋 [74] => 照 [75] => 晚 [76] => 。 [77] => 入 [78] => 室 [79] => 怨 [80] => 蛾 [81] => 眉 [82] => , [83] => 情 [84] => 归 [85] => 为 [86] => 谁 [87] => 婉 [88] => 。 [89] => < [90] => / [91] => p [92] => > ) Array ( [0] => 青 [1] => 青 [2] => 河 [3] => 畔 [4] => 草 )
南北朝·王融的简介
(467—493)南朝齐琅邪临沂人,字元长。王僧达孙。博涉有文才。举秀才,累迁太子舍人。竟陵王萧子良特相友好,为“西邸八友”之一。欲兴家业,上书武帝求自试,迁秘书丞。帝幸芳林园,禊宴朝臣,使融为《曲水诗序》,文藻富丽,当世称之。后子良复奉融为宁朔将军、军主。及武帝病笃,融欲矫诏立子良,事败,郁林王即位,收狱赐死。融文辞捷速,为永明体代表作家。今存《王宁朔集》辑本。
...〔► 王融的诗(90篇)〕