Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 金 [4] => 枝 [5] => 湛 [6] => 明 [7] => 燎 [8] => , [9] => 绣 [10] => 幕 [11] => 裂 [12] => 芳 [13] => 然 [14] => 。 [15] => 层 [16] => 闺 [17] => 横 [18] => 绿 [19] => 绮 [20] => , [21] => 旷 [22] => 席 [23] => 缅 [24] => 朱 [25] => 缠 [26] => 。 [27] => < [28] => / [29] => p [30] => > [31] => < [32] => p [33] => > [34] => 楚 [35] => 调 [36] => 广 [37] => 陵 [38] => 散 [39] => , [40] => 瑟 [41] => 柱 [42] => 秋 [43] => 风 [44] => 弦 [45] => 。 [46] => 轻 [47] => 裙 [48] => 中 [49] => 山 [50] => 丽 [51] => , [52] => 长 [53] => 袖 [54] => 邯 [55] => 郸 [56] => 妍 [57] => 。 [58] => < [59] => / [60] => p [61] => > [62] => < [63] => p [64] => > [65] => 徐 [66] => 歌 [67] => 驻 [68] => 行 [69] => 景 [70] => , [71] => 迅 [72] => 节 [73] => 瀹 [74] => 浮 [75] => 烟 [76] => 。 [77] => 言 [78] => 愿 [79] => 圣 [80] => 明 [81] => 主 [82] => , [83] => 永 [84] => 永 [85] => 万 [86] => 斯 [87] => 年 [88] => 。 [89] => < [90] => / [91] => p [92] => > ) Array ( [0] => 齐 [1] => 明 [2] => 王 [3] => 歌 [4] => 辞 [5] => 七 [6] => 首 [7] => [8] => 其 [9] => 七 [10] => [11] => 散 [12] => 曲 )
南北朝·王融的简介
(467—493)南朝齐琅邪临沂人,字元长。王僧达孙。博涉有文才。举秀才,累迁太子舍人。竟陵王萧子良特相友好,为“西邸八友”之一。欲兴家业,上书武帝求自试,迁秘书丞。帝幸芳林园,禊宴朝臣,使融为《曲水诗序》,文藻富丽,当世称之。后子良复奉融为宁朔将军、军主。及武帝病笃,融欲矫诏立子良,事败,郁林王即位,收狱赐死。融文辞捷速,为永明体代表作家。今存《王宁朔集》辑本。
...〔► 王融的诗(90篇)〕