Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 徘 [4] => 徊 [5] => 将 [6] => 所 [7] => 爱 [8] => , [9] => 惜 [10] => 别 [11] => 在 [12] => 河 [13] => 梁 [14] => 。 [15] => 衿 [16] => 袖 [17] => 三 [18] => 春 [19] => 隔 [20] => , [21] => 江 [22] => 山 [23] => 千 [24] => 里 [25] => 长 [26] => 。 [27] => < [28] => / [29] => p [30] => > [31] => < [32] => p [33] => > [34] => 寸 [35] => 心 [36] => 无 [37] => 远 [38] => 近 [39] => , [40] => 边 [41] => 地 [42] => 有 [43] => 风 [44] => 霜 [45] => 。 [46] => 勉 [47] => 哉 [48] => 勤 [49] => 岁 [50] => 暮 [51] => , [52] => 敬 [53] => 矣 [54] => 事 [55] => 容 [56] => 光 [57] => 。 [58] => < [59] => / [60] => p [61] => > [62] => < [63] => p [64] => > [65] => 山 [66] => 中 [67] => 殊 [68] => 未 [69] => 怿 [70] => , [71] => 杜 [72] => 若 [73] => 空 [74] => 自 [75] => 芳 [76] => 。 [77] => < [78] => / [79] => p [80] => > ) Array ( [0] => 萧 [1] => 咨 [2] => 议 [3] => 西 [4] => 上 [5] => 夜 [6] => 集 [7] => 诗 )
南北朝·王融的简介
(467—493)南朝齐琅邪临沂人,字元长。王僧达孙。博涉有文才。举秀才,累迁太子舍人。竟陵王萧子良特相友好,为“西邸八友”之一。欲兴家业,上书武帝求自试,迁秘书丞。帝幸芳林园,禊宴朝臣,使融为《曲水诗序》,文藻富丽,当世称之。后子良复奉融为宁朔将军、军主。及武帝病笃,融欲矫诏立子良,事败,郁林王即位,收狱赐死。融文辞捷速,为永明体代表作家。今存《王宁朔集》辑本。
...〔► 王融的诗(90篇)〕